Can Kardeş çocuk dergisinin son sayısı, “Can Kardeş 43. yaşını kutluyor” kapak başlığıyla çıkmış.
Dergiyi görünce iyice yaşlandığımızı bir defa daha anlamış olduk. Çünkü 1981’in başında Can Kardeş’in ilk sayısı yayınlandığında onu okuyanlar arasındaydık.
Can Kardeş’in ilk sayısı, gerçek bir derde parmak basarak okuyucuları ile buluşmuştu. Derginin kapağında; bir timsah ve ağzında 3 çocuk vardı ve “Çocuklarımızı kurtaralım” diyordu. O gün de, bu gün de bu çağrı tazeliğini ve güncelliğini korumuyor mu?
Can Kardeş’in ilk sayısını heyecanla okumuş ve hemen “Yeni sayı ne zaman gelecek?” diye beklemeye başlamıştık. Dergiyi uzun süre hem okuduk hem de abonelere dağıttık. Can Kardeş, o günkü şartlarda rakipsizdi. Hem işlediği konular ilgi görüyor hem de bir sonraki sayısını merak ettiriyordu.
İlk sayısından itibaren okumaya başladığımız Can Kardeş’te sonraki yıllarda ‘abone servisi’nde çalışmamız da nasip oldu. Dergi hakikaten çok beğeniliyordu ve dergiyi gören öğretmenler öğrencilerine tavsiye ediyordu. Hangi dünya görüşüne sahip olursa olsun, Can Kardeş’i görüp de beğenmeyen, çocuğuna tavsiye etmeyen kimse yoktu. Dergi uzun süre haftalık olarak yayınladı ve bilindiği gibi şimdilerde ayda bir neşrediliyor.
Can Kardeş aynı zamanda bir ‘okul’ vazifesi gördü. “Genç yazar ve çizerler”e sayfalarını açtı ve çok sayıda kişi bu sayfalardaki çalışmaları neticesinde kendisini geliştirerek yayın dünyasında yerini aldı.
Bizim de yayın dünyasıyla tanışmamıza Can Kardeş vesile olmuştur. Can Kardeş’in iç sayfalarında “Can Gazete” bölümü vardı ve her okuyucu bir bakıma “gönüllü muhabir” gibi buraya haberler gönderiyordu. Biz de orada okuduğumuz haberlerden cesaret alarak dergiye haber gönderdik ve yayınlandı. 11 Ocak 1982 tarihli Can Kardeş’de yayınlanan bu haberin başlığı, “Çayeli’nin dört köyüne elektrik verildi” başlığını taşıyordu. O günkü şartlarda, Rize’den mektupla gönderilen bir ‘haber’e dergide yer vermek, o ‘haber’i gönderen açısından ne kadar önemli olduğu her halde tahmin edilebilir. Bu ve benzeri haberlere ver verilmesi gençler bakımından önemli bir teşvik vesilesi değil mi?
Pek çok zorluğa rağmen bir çocuk dergisinin 43 yıldır yayınını devam ettirebilmesi, hele de Türkiye şartlarında tebriki ve takdiri icap ettirmez mi? Can Kardeş’de yayınlanan yazıların bir kısmı kitap haline geldi ve onlar da büyük hizmetlere vesile oldu.
Bu vesile ile Can Kardeş’e büyük emekler veren ve ebedi aleme göç edenleri de rahmetle hatırlamak lazım.
Can Kardeş’i okuyarak büyüdük, inşallah torunlarımızın da Can Kardeş’i okuyarak büyümesi nasip olur. Nice yeni sayılara inşallah.