Kısaca, hak, hukuk ve adalet yolundan gitmeden üstelik israfa ve zamlara devam ederek Türkiye’yi ‘daha iyi bir yer’ yapacaklarını iddia etmiş oluyorlar.

Ekonomi sahasında yapılmak istenen ‘deneme’nin bir başka şekli de sosyal ve siyasî hayatta denenmeye çalışılıyor. Orada da hukukun en temel kuralları uygulanmadan ‘Büyük Türkiye’ hedefine ulaşılacağı propagandası var. Bilindiği üzere Türkiye yıllar önce belli anlaşmalar yapmış ve meselâ Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin (AİHM) kararlarına uyacağını taahhüt etmiş. Hatta bu kararların ‘en üst karar’ olduğunu da ilân etmiş ve şimdiye kadar da buna büyük ölçüde uyulmuş. Son zamanlarda AİHM kararları dikkate alınmamaya başladı. Bu yapılırken de, “AB ya da AİHM bize karışamaz. Bizim hukukumuz bize yeter” anlamına gelen beyanlarda bulunuluyor. Böyle diyenlerin taraftarları da, “Elbette başkası bize niye karışsın? Bizde de mahkemeler var, herkes kendi yolunda” gibi sözler sarf ediyorlar. 

Elbette bu sözler kulağa hoş gelebilir, ama acaba Türkiye ve dünya gerçekleriyle örtüşür mü? Türkiye yıllardan beri “AB yolunda” ilerlemek gerektiğini söylemiş ve bu yönde adımlar atılmış. Aradan bunca yıl geçtikten sonra ‘geri adım’ın anlamı nedir? Düşünün ki şimdiki iktidar bile meselâ iktidarının ilk 10 yılında “AB yolunda ilerleyelim” demişti. Ne oldu ki son yıllarda “AB’den, AİHM’den bize ne?” denmeye başladı?

Peki ülkemiz AİHM kararlarını dinlemezse ne olur? Uzmanlara göre bunun siyasî neticeleri olur ve Türkiye zarar eder. 

AİHM’in kararlarını uygulamayan ülkeler arasında Türkiye’nin ikinci sırada olduğunu hatırlatan emekli hâkim Rıza Türmen şöyle demiş: “Türkiye’ye yaptırım uygulanması çok vahim olur. (...) Yani Batıyla ve demokratik ülkelerle olan ilişkilerin kopması demek. (...) Türkiye savrulur ve Irak, Suriye gibi otoriteye dayalı bir ülke haline gelir. Siyasette bunları nasıl göze alıyorlar anlamak güç. Akılcı izahı yok.”

Prof. Dr. Köksal Bayraktar da, “AİHM hiçbir zaman Türkiye’nin dışında bir mahkeme değildir. Bizim yargı sistemimiz içinde bulunan uluslar arası bir mahkeme. Onun için ‘Bizim yargımıza müdahale’ şeklinde beyanın hukuk açısından büyük bir önem taşımadığını düşünmekteyim” demiş.

Türkiye’nin AİHM kararlarını uygulamadığı için bir yaptırımla karşı karşıya kalması acaba idarecileri sevindirir mi? Bu yaptırımlar nihayetinde milletin aleyhinde neticeler vermeyecek mi? Yanlıştaki ısrar ve inadı anlamak mümkün olur mu? Zarara bilerek ve isteyerek girmek akıllı idarecilerin işi olabilir mi?

Temennimiz, ülkemizin böyle yaptırımlara maruz kalmayacak şekilde akılla, iz’anla, hukukla, adaletle idare edilmesinden yanadır vesselâm.