“Madem her bir hüceyre ve kandaki her bir küreyvat (kanın şekilli elemanları) O’nun taht-ı emrindedir ve daire-i tasarrufundadır ve O’nun kanunuyla hareket ederler; elbette bütün bunların madde-i esasiyesi ve bütün onlardaki nakş-ı sanata ve nesc-i nakşa (nakış dokuma) mekikler ve yaylar hükmünde olan zerrat dahi bizzarure O’nun kabza-i kudretinde ve daire-i ilmindedir ve O’nun emriyle, izniyle, kuvvetiyle muntazam hareket yapar, mükemmel vezaif görürler.” (Sözler, s., 986). 33. Sözde ise, “Hüceyrat-ı bedene bakıyoruz, görüyoruz ki, mesalih-i bedeni (bedene gerekli ve faydalı işler) gören ve idare eden birisinin emriyle, kanunuyla, o küçücük hüceyrelerde ehemmiyetli bir tedbir var.” (Sözler-1111). Bu bilgiler ışığında, insanın yaradılışı harika bir şekilde özetlenmektedir, “Demek, nasıl esmâda bir İsm-i A’zam var; öyle de, o esmânın nukuşunda dahi bir nakş-ı a’zam var ki, o da insandır. EY KENDİNİ İNSAN BİLEN İNSAN! Kendini oku. Yoksa, hayvan ve camit hükmünde insan olmak ihtimali var” denilir. (Sözler, s., 1121).

Genişliği tam anlamıyla kavranamamış olan hücre evreninin, insan organizmasındaki doğumdan son ana kadar aralıksız ve düzenli işleyen Allah (cc.) kaynaklı mikro ölçekteki âlemler gözlemlenebildiğinde, görülebilecek sonsuz mucizeler, düşünüp ibret alabilenler için Marifetullaha pencereler açacaktır. Bu gerçekleri araştırarak görebilen Prof. Dr. Bruce Lipton gibi, yüce yaratanın sanat, kudret ve ilmine hayran kalarak, hakikate secde edecektir. Zira Dr. Lipton, “Genlerin yaşamımızı kontrol ettiğine inanarak, hayatımı yanlış temeller üzerine kurduğumu ve fiziksel olarak öldüğümüzde, hayatın sona ereceği düşüncesinin bir yanılgı olduğunu anladım hücresel çalışmalarımda. Yıllarca vücuttaki moleküler kontrol mekanizmalarını inceledim ve yaşamı kontrol eden protein ‘anahtarlarının’ çevreden yani evrenden gelen sinyallerle açılıp kapandığını anladım. İnançsız bir insanken inanmaya başladım.” (1) diyerek, bilimsel araştırmalar sonucunda, herkesin ibret alabileceği şekilde imanla şereflenmiştir.

İnsanoğlunun uzayın derinliklerine ulaşmaya çalıştığı çağımızda, gözle görülemeyen hücrenin tam anlamıyla, bilimsel sırlarını çözebilmiş değildir. İnsan organizmasındaki bir hücrenin mucize ve ihtişamı, Sani-i Zülcelal’in (cc) harika sanatına mazhar olması ve O sanatkârın (cc) kudret elinden çıkmış bir sanat eseri olduğu anlaşılmıştır. Organizmadaki 100 trilyon hücrenin özenle, güzellikle; karışıklık içinde ama sayısız farklılıkta, benzersiz ve çok değerli bir varlık görüntüsüyle araştıranları, eserden sanatkârına yani YARADAN’a ulaştıracaktır. İnsan da, organizmadaki Cenab-ı Hakk’ın (cc) bu güzel eserlerini anlamaya çalışarak, kâinat mescidinde hayretler içindeki bir yolcu misali, Rabbini bulup, dua ve tesbih etmeye yönelecektir. Zira, kâinat kitabında bir nokta hükmünde olan hücreyi düşünerek, anlamaya çalışmak, Cenab-ı Hakk’ın (cc) yüce katında, bizlere gösterdiği mucize kitapçıkları anlamanın huzurunu yaşatacaktır. İlâhî sanatı tefekkürün zirvelerinde, akla ve kalbe Recaizâde Mahmut Ekrem misali, huzurlu bir atmosferde:

“Allâm-ü Hakîm’sin ki olmuş,

Her zerrede müncelî meâlin.” fikrini kabul ettirecektir.

SAĞLICAKLA KALIN.

1) Dr. Elif Güveloğlu, Hastalıklar Öğretmendir, s.341