Ali Ulvi Kurucu, 1922 yılında Konya’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Konya’da tamamladı. Arapça öğrendi, hafız oldu. Baba İbrahim Kurucu, evlatlarını devrin sıkıntılarından uzak tutmak için Medine’ye hicret etti. Ali Ulvi Kurucu yüksek öğrenimini Kahire el-Ezher Üniversitesi’nde tamamladı.

Medine’de uzun süre Evkaf Dairesi’nin İnşaat ve Sicillat Emini olarak görev yaptı. Daha sonra Sultan Mahmut’un yaptırdığı Mahmudiye Kütüphanesi’nde, bir süre sonra da Şeyhüislam Arif Hikmet Kütüphanesi’nde çalıştı. 1985’de emekli oldu. Medine’de 60 yılını Peygamber Efendimiz’in (a.s.m.) yanıbaşında geçirdi. Emekli olduktan sonra senenin belirli bir dönemini Türkiye’de geçirmeye özen gösterirdi.

Tarihçe-i Hayatın 'Önsöz'ünü yazdı

Kur’an hafızıydı ve geniş bir hadis külliyatına sahipti. Rasule olan aşkı onun her sözünü beynine nakşetmesine sebep olurdu. Tarih, musiki ve hat konularına özel ilgi duyardı. Şair kişiliği ile ön plana çıktı. “Sevdim seni mabuduma canan diye sevdim” şiiri dillerden dillere dolaştı. Allah diyen mü’minlerin ruhunu titretti.

Duygularına tercüman oldu. Aruz ölçüsüyle birçok şiirler yazdı. Ayrıca nesir sahasında da çeşitli eserler verdi. Şiirleri, “Gümüş Tül ve Alevler” olarak, makale ve röportajları da “Gecelerin Gündüzü” adıyla yayınlandı. Ali Ulvi Kurucu, Bediüzzaman’ın hayatını anlatan “Tarihçe-i Hayat”în önsözünü yazmış ve bu önsöz büyük ilgi görmüştü. Önsöz, “Bu Önsöz, Medine-i Münevvere’de bulunan mühim bir alim tarafından yazılmıştır” notuyla eserde yerini aldı. Mübarek insan, Allah dostu, Rasul aşığı bu güzel zat 3 Şubat 2002 tarihinde Medine’de vefat etti. Asr-ı Saadet insanlarının birçoğunu bağrında taşıyan Cennetü’l Baki mezarlığına defnedildi. Ruhu şâd olsun.