Çünkü, insanların birbirleriyle irtibatı ancak beşeri ilişkiler yoluyla kurulur. İnsanların birbirlerine güven vermesi, kardeşlik bağlarının güçlenmesi, insanların birbirlerine karşı samimiyet duygusunun güçlenmesine vesile olan beşeri ilişkiler kurallarının toplum hayatında egemen olması gerekir. 

Bediüzzaman Hazretleri, Lem’alar adlı eserinin yirminci ve yirmi birinci lem’aları olan İhlas Risalesinin on beş günde bir defa okunmasını istemektedir. Bu eser, her ne kadar Risâle-i Nur Talebelerine hitap etse de zımnında bütün insanlık muhataptır. 

Risale-i Nur’a perde olmamak ve numune-i imtisal olmak için Risale-i Nur Talebelerinin beşeri ilişkilerin kurallarına daha çok dikkat etmeleri mecburidir. Sadece iman cihetinden değil beşeri ilişkiler konularında da örnek olma mecburiyeti vardır. Bu cihan şumül bir davanın başarıya ulaşmasının olmazsa olmazıdır.  Bu konuda pek çok eser yazılmıştır. Bazılarını burada hatırlatmak istiyorum. 

İmam Ebu’l-Hasan el-Maverdi’nin Edebü’dünya Ve’d –Din, Sofi Zade Seyyid Hulusi’nin Mecmau’l-Âdab, Eşrefoğlu Rumi’nin Müzekki’n-Nüfus, Seyyid Âlizade’nin Şir’atü’l-İslam, Yeni Asya Neşriyat tarafından yayınlanan Görgü Kuralları ve Risale-i Nur’da bir bölüm olan İhlas Risalesi gibi kaynaklar konunun ehemmiyetini gösteren kaynaklardır. 

İhlas Risalesinin her on beş günde bir defa okunması tavsiye edilmesi konunun ehemmiyetini gösterir. Fakat daha da önemlisi bu kaide, kurallar ve prensipler yumağının hayatımıza ne kadar yansıdığıdır. Her on beş günde bir defa okunmasını tavsiye eden Üstadımız hayatının her safhasında uygulayarak hizmetin ancak bu yolla halkımıza örnek olunabileceğini önermiştir. 

Üstad Bediüzzaman, karıncalardaki iletişim ve çalışma kurallarını görerek mezkûr türbeye kapandığı vakit, küçük biraderi Mehmed yemeğini getiriyordu. Yemek içindeki taneleri, kubbenin etrafında bulunan karıncalara vererek, kendisi ekmeğini yemeğin suyuna batırarak kanaat ediyordu. 

“Neden dolayı taneleri karıncalara veriyorsun?” denildiğinde, “Bunlarda hayat-ı içtimaiyeye malikiyet ve fevkalade vazifeşinaslık ve çalışma bulunduğunu müşahede ettiğim için, cuınhuriyet perverliklerine mükafaten kendilerine muavenet etmek istiyorum”(1) şeklinde cevap vermiştir. 

Beşeri ilişkilerin nasıl olması gerektiğini Hafız Şirazi’nin beytiyle özetler: “Hakikatbin olan Hafiz-ı Şiraziyi dinle: ‘iki cihanın rahat ve selametini iki harf tefsir eder, kazandırır: Dostlarına karşı mürüvvetkârâne muaşeret ve düşmanlarına sulhkârâne muamele etmektir.”[2] 

Dipnotlar:

[1]Tarihçe-i Hayatı, s.51.  

[2]Mektubat, Yeni Asya Neşriyat s. 258.