Bu ana esaslar, aileye huzur, güven ve saadet temin eden manevî temel unsurlardır. Bunlar, Cenab-ı Hakk’ın insanlara bahşettiği sonsuz rahmet ve nimetlerin neticelerindendir.

Bu üç ana unsurlar şunlardır:

1. Sevgi ve merhamet.

2. Adalet.

3. Karşılıklı yardımlaşma ve güvendir.

Hz. Ebu Hüreyre (ra) anlatıyor: “Resulullah (asm)  buyurdular ki: “Allah bir kulu sevdi mi?

Hz. Cebrail’e (as), “Allah falanı seviyor, onu sen de sev!” diye seslenir.

Onu Cebrail de sever. Sonra o, sema ehline: “Allah falanı seviyor, onu siz de sevin!” diye nidâ eder, derken, bütün sema ehli de onu sevmeye başlar. Sonra onun için arz (halkı arasına hüsn-ü kabul) konur.”1 

Tirmizî’’nin bir rivayetinde: “Kişi sevdiğiyle beraberdir” denmiştir.2

Hz. Aişe Validemiz; Hz. Peygamber’in kendisini sevip sevmediğini öğrenmek için bir gün Hz. Peygambere (asm) sormuş:

“Ey Allah’ın Resulu, beni seviyor musun?

“Evet, ya Aişe tabi seviyorum!”

Hz. Aişe dahasını hemen sordu: “Beni nasıl seviyorsun?”

Peygamberimiz (asm) sevgi şeklini tanımladı eşine: “Kördüğüm gibi.”

Hz. Aişe sık sık sorardı: “Ey Allah’ın Resulü, kördüğüm ne âlemde?”

Peygamberimiz de (as), Hz. Aişe’yi memnun eden cevabı verirdi her defasında:

“İlk günkü gibi.”3

Dipnotlar:

1- Buhârî, Tevhid 33, Edeb 41

2- Buhârî, Edeb 96; Müslim, Birr 165

3- İbni Hanbel, Müsned, 6; 210