Siyasî fetret dönemi; Ahrar/demokrat güçlerin derin odaklar tarafından değişik hile ve oyunlarla siyasetin dışına yitildiği, onların yerine demokrat olmayan güçlerin önü açılarak iktidara taşındığı bir dönemi ifade eder.
Demokratlar, Türkiye siyasetinde güçlü bir şekilde yer aldıklarında ülkenin siyasî ve sosyal hayatında denge ve istikrar unsuru olmuşlardır. Adnan menderes ve Süleyman Demirel liderliğindeki demokrat iktidarlar, ülkede birinci sınıf bir demokrasi, adalet ve hürriyetleri, kanun hâkimiyetini tesis ve tahkim ettikleri için her alanda Türkiye’yi şaha kaldırmışlardı. Bu durum darbeciler ve fitne odaklarının işine gelmez.
Askeri darbeler ve derin odaklar tarafından demokratlar iktidardan indirilip, yerlerine demokrat olmayan aşırı sağ ve sol güçler iktidara taşındığı durumlarda, Türkiye siyasî fetret dönemlerine girmiş, ahlâkî ve ekonomik krizlere maruz kalmış, toplumsal huzur ve güven kaybolmuştur.
Derin odaklar, 2000’lerin başında yalan propagandalarla halkı iğfal ederek demokrat güçleri fitne ve fesat oyunlarıyla siyaset sahnesinin dışına yittiler, onların yerine demokrat olmayan dindar kimlikli siyasî güçlerin önünü açarak onları iktidara taşıdılar. Ülkemiz, 1960’tan sonra, 20 yıldan bu yana en uzun, en çalkantılı ve tahripkâr siyasî fetret dönemini AKP iktidarıyla yaşadı.
1997 yılında 28 Şubat darbecileri, iş başına getirdikleri güdümlü siyasetçiler aracıyla dindar camiaya ve dinî kurumlara akıl almaz baskı ve zulümler yapmışlardı. Bu durumu fırsat bilen dindar kimlikli siyaset cereyanı kökeninden gelen bir ekip, 2000’in başında siyaset meydanına çıktı. Bunlar, AKP’yi kurarak 28 Şubatın mağdur ve mazlumları pozisyonunda 2002 seçimine girdiler,% 35’lik bir oy oranıyla Mecliste % 60 küsur sandalye elde ederek, hak etmediği bir başarıyla seçimi kazandılar ve tek başlarına iktidara geldiler.
Hâkim siyasîler, ilk dönemlerinde “ Muhafazakâr demokratlar” olduklarını beyan ettiler, asker ve yargı vesayetini kırmak için hak ve hürriyetler meselesinde AB reformların bir kısmını uygulamaya koydular. Onlar, o dönemde demokrat kitleyi kendilerine çekmek için demokrat kökeninden gelen bazı zatları bazı yüksek makamlara getirdiler. İlerleyen yıllarda hedeflerine ulaştıktan sonra bu zatları yerlerinden alarak yerlerine kendi elemanlarını getirdiler.
Hâkim siyasîlerin demokratlara dolaysıyla ülkeye yaptıkları zulümlerinden biri; devlet makamlarını kullanarak tehdit ve şantajlarla onların güçlenmelerine, ayağa kalkıp iktidar alternatifi haline gelmelerine mani olmalarıdır.
Hâkim siyasîler, ipleri iyice ellerine geçirdikten sonra, demokrasinin olmasa olmaz kuralı olan bağımsız yargıyı siyasallaştırarak kontrollerine aldılar ve onun üzerinden muhaliflerini sindirmeye başladılar. Tarafsız olması gereken yazılı ve görsel Medyanın % 90’nı kontrollerine alarak ona iktidara meddahlık vazifesini yüklediler.
Güçlü medya propagandasıyla halkın çoğu oyun getirilerek 2018’de tek adam rejimine geçildi. Sonra istişare ve meclis işlevsiz hale getirildi, denge ve denetim mekanizmaları devre dışı bırakıldı, her şeye ve her hususta bir tek adam karar verir hale geldi. Bunun sonucunda ülke derin bir sosyal ve siyasî krize sürüklendi.
Ufukta siyasî fetret dönemini sona erdirecek çok önemli bir seçim gözükmektedir. Halkın çoğu, maruz kaldığı tek taraflı propaganda hipnozundan kurtulup demokrasi, adaleti, hak ve hürriyetleri, meclis etkinliğini yeniden sağlamayı vaat eden, demokratların içinde bulundukları Millet ittifakını bu seçimde iktidara taşırsa Türkiye normale dönecektir. Eğer çoğunluk Cumhur İttifakını desteklemeye devam ederse, ülkemiz her alanda şimdikinden daha karanlık ve bunaltıcı bir döneme sürüklenecek demektir.
Cenab-ı Hak bizler ve ülkemiz hakkımızda hayırlısını nasip etsin. Âmin.