Çocuk ruhu masumdur. Bu masum ruhlara, masumiyet sırrıyla girerek tesir eden Nur risaleleri, bir ihsan-i İlâhî olarak köyümüzdeki kalplere de misafir olmuştu.
Adilcevazlı Bekir Bey... Üstadımızın, “Ümmî, fakat allâmelerin işini gören ve esrar-ı Kur’âniyeye karşı Isparta’nın intibahına sebep olan âhiret kardeşim Adilcevazlı Bekir Ağa...” (Barla Lâhikası, s.99) diyerek senasına mazhar kıldığı saff-ı evvel talebelerindendi...
Köyümüze gelerek çerçilik yapıyordu... Risalelerin okunmasına, yayılmasına ve yazılmasına vesile olmuştu.
Cenab-ı Hak bizlere de ihsan buyurmuştu, bu vesileyle Nur’la haşir neşir olmayı.
Çocuklar üzerinde müsbet etkisi olan Nur risalelerine çocukluk zamanında iştihalıydık... Bediüzzaman Hazretleri bu muhteşem hakikati şöyle nazarlara veriyor:
“Risaletü’n-Nur’da öyle bir manevi zevk ve cazibedar bir nur var ki, mekteplerde çocukları okumaya şevkle sevk etmek için icad ettikleri her nevi eğlence ve teşviklere galebe edecek bir lezzet, bir sürur, bir şevk, Risaletü’n-Nur Nur veriyor ki; çocuklar böyle hareket ediyorlar. Hem bu hal gösteriyor ki, Risaletü’n-Nur kökleşiyor. İnşaallah, daha hiçbir şey onu koparamayacak; ensal-i atiyede devam edecek.” (Sikke-i Tasdik-i Gaybî, s.257, YAN)
Bediüzzaman Hazretlerinin çocuklar üzerindeki müsbet etkisi ile birlikte çocukların Nur risaleleriyle alâkadarlıklarını izhar buyurduğu ayrı bir değerlendirmesi de şöyledir: “Risale-i Nur’un fıtraten ve zamanın vaziyetine göre talebesi olacak, başta, masum çocuklardır. Çünkü bir çocuk, küçüklüğünde kuvvetli bir ders-i imanî alamazsa, sonra pek zor ve müşkül bir tarzda İslâmiyet ve imanın erkânlarını ruhuna alabilir. Adeta gayr-i müslim birisinin İslâmiyet’i kabul etmek derecesinde zor oluyor, yabanî düşer.” (Emirdağ Lâhikası)
Risale-i Nur hakikatleriyle çocuklarınızın masum ruhlarını bezeyiniz deriz... Yoksa, bu zamanda, çocukların acılarını görmek ihtimali çok kuvvetlidir, diyoruz.