Bursa’da, Nur hizmetinin öne çıkan isimlerindendi. Gerek umumî ve gerekse mahallî mekânlarda yapılan Nur derslerini  hiç aksatmazdı. Evinin merkeze çok uzak olmasına rağmen, bir çok güçlüklere katlanarak Nur derslerinde iştirak eder, dersler yapar, yorumlarda bulunurdu.

Uzun yıllar olmuştu Bursa’ya taşınalı. Öğretmenlikten emekli olduktan sonra, Bursa Kestel ilçesinde mukim olan Nur yoldaşımız Abdulhalim kardeşimiz, uzun yıllar yaptığı öğretmenlik ve eğitim idareciliği yıllarında başarılı bir eğitimci olmanın yanı sıra, eğitim idareciliğinde, Güneydoğu’da çalışırken, bir çok defa mel’un terörün taarruzlarına maruz kalmıştı. Nusaybin Yatılı İlköğretim okulu müdürü iken evine atılan bomba dolayısıyla vücudundaki derin izleri bir şeref madalyası olarak taşırdı. Bingöl, Elazığ, Mardin, Kocaeli ve Ankara’da öğretmen ve eğitim idarecisi olarak çalıştı. Fakat bütün bu sıkıntılara rağmen yürüttüğü eğitim mesleğini başarı ile sonuçlandırmış ve nihayetinde emekli olarak, hayatını hepten Nur hizmetlerine adamıştı. 

Aylar önce, midesinde bir ağrının ve sıkıntının olduğunu beyan ederek, doktorumuz Orhan Kaşlıoğlu Beyle bu sıkıntısını paylaştığını bilenlerdeniz.

Sonrasında sıkıntının devam etmesine karşı, hastaneye teşhis için yattıysa da, hastalığının teşhisi konusunda sağlıklı bir bilginin kendisine ulaşılmadığını söylerdi.

Aylar önceydi, rahatsızlığının devam etmesi üzerine Uludağ Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne kaldırılarak müşahade altına alınmış, tahliller sonucu, asrın amansız hastalığı kanser ile imtihan edildiği sonucuna varılmıştı. Çok uzun olmayan zaman dilimi içinde, amansız hastalığın vücudunun bütününü sarması sonucu, hayat yolculuğunun bu dünya etabının son bulmasına vesile olmuştu.

Mübarek bir Cuma gününün seher vakti, esen yelin rehaveti içinde, çok güzel husûsiyetleriyle bilinen mübarek kuşlar gibi uçuvermişti yuvasından Abdulhalim Hocamız.

Seher vaktinin çok erken saatlerinde, Yeni Asya Vakfımız tarafından telefonlarımıza düşen vefat haberi karşısında “İnna lillahi ve inna ileyhi raciun” diyerek kader-i İlâhinin emrine karşı boynumuzu büküp ellerimizi semaya duâ için açmıştık.

Bursa’ya bağlı Kestel ilçesi Toki Camii’nde Cuma namazının ardından kılınan cenaze namazından sonra, Kestel Mezarlığı’nda, Abdulhalim Hocamızı ebediyete yolcu ettik.    Uzun yıllar birlikte görev yapan meslekdaşı, yakın arkadaşı öğretmen Kemal Akay’ın Risale-i Nurlar’dan okuduğu şu cümlelerle Nur yoldaşımız Abdulhalim kardeşimizi ebedî âleme uğurluyorduk:

“Ölüm, idam değil, firak değil, belki hayat-ı ebediyenin mukaddemesidir, mebdeidir. Ve vazife-i hayat külfetinden bir paydostur, bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Berzah âlemine göçmüş kafile-i ahbaba kavuşmaktır.”

 Nur yolu yoldaşımız ve aziz kardeşimiz Abdulhalim Çelik’e Allah’tan rahmet duâsı ile, geride kalan ailesi ve yakınlarına sabr-ı cemil diliyoruz.