Rüzgâr gibi akıp giden zaman, şimşek gibi geçen ömür dakikaları ve peşimizi bırakmayan ölüm endişesi, lezzetleri hep acılaştırmıştır. Firaklar, ayrılıklar, mahrumiyetler dünyanın fani ve zail yüzünü gösterdiğinden bir varmış bir yokmuş gibi, hiç hükmünde vefasız, faydasız, boş telâkki edilerek “yalan dünya” demişler.  

Hasret, hüsran, hicran dünyanın fani yüzündeki asık çehresinden dökülen elem ve kederlerdir. Fani, zail, geçici, mecazi muhabbetler, haram lezzetler müştaklarına ve mensuplarına acılar, elemler ve günahlarla yüzüstü bırakıp gitmişler.

“Eğer dostlardan mufarakat olmasaydı, ölüm ruhlarımıza yol bulamazdı ki, gelsin, alsın.” demiş, şair. “Bütün firaklardan gelen feryatlar, aşk-ı bekadan gelen ağlamaların tercümanıdır.” İnsan fıtratındaki aşk derecesinde arzu ettiği, meftun olduğu bakî, daimî ve ebedî hayatı arzu ettiğini hatırlatıyor. İnsanlara beka arzusunu veren, sonsuz var olmayı hissettiren Allah, ebedî hayatı ve nimetlerini vaat etmiş. İki cihan saadetini kazanmanın yollarını Kur’ân-ı Kerîm’de tarif etmiş.

İnsanlık âlemi hayata iki ayrı pencereden bakmış, birbirine zıt iki ayrı yoldan yürümüşler. Sakil felsefenin her şeyi çirkin, korkunç gösteren siyah gözlüğü ile bakanlar hayatı karanlık, korkunç, inkâr zulmetleri içinde görmüşler. Her şeyi başıboş, kendi kendine, rastgele meydana geldiğine inanan, tabiat ve tesadüflerin oyuncağı olmuş inançsız, şuursuz, temelsiz ve delilsiz akıldan uzak mevhum düşünce sistemidir ki “Sofestâinin en eblehleri dahi böyle bir meslekten utanıyorlar.”  

Kur’ân hakikatleri ve iman penceresi, her şeyi güzel, ünsiyetli gösteren şeffaf berrak, nurani bir gözlüktür. Her şey Cenab-ı Hakk’ın yarattığı eserleridir. Her yerde ve her şeyde Allah’ın hikmeti, adaleti, rahmeti, şefkat ve merhameti görülür, hissedilir, fark edilir. Kâinatta ve yeryüzünde nizam intizamla devam eden varlıklar, faaliyetler, güzellikler, sanatlar, renkler O’nun varlığının, birliğinin, kudretinin delilleridir, isimlerinin tecellisidir, tezahürüdür, aynasıdır, işaretleridir.

İslâm, iman ve tefekkürle kâinatı okumak, hikmetini anlamaya çalışmak, yaratan Rabbimizin sonsuz kudretini ve azametini düşünmek, verdiği akılla muhakeme etmek hayretimizi arttırır, inancımızı kuvvetlendirir, muhabbetimizi pekiştirir. Onu bilen, bulan, iman eden her arzusunu kavuşur, sonsuz elemlerden, kederlerden, minnetlerden, korkulardan kurtulur. Onun marifet ve muhabbeti fenayı bekaya, iftirakı vuslata tebdil eder. İlâhî aşkın nuru ve rahmeti hüzünleri ruhanî lezzetlere, baki sevinçlere, ebedî saadetlere çevirir…  

“İnsan, yaşayış vaziyetince, bir dağdan kopup sel içine düşen veya yüksek bir apartmandan düşüp yuvarlanan bir şahıs gibidir.” Bu vaziyetteki insan, bir han, bekleme solunu ve misafirhane olan dünya hayatında misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etmek, istikametle rızayı ilahi yolunda yürüyerek Hakk’a vasıl olabilir. 

Devamı olmayan şeylerde lezzet yoktur, demiştik. “Çünkü, nimetin devamı, nimetin zatından daha kıymetlidir. Lezzetin bekası, lezzetten daha lezizdir. Cennetin devamı, Cennetin fevkindedir. Ve hakeza… Binaenaleyh, Cenab-ı Hakk’ın hafiziyeti, tazammun ettiği nimetler, bütün kâinatta mevcut, bütün nimetlerden daha çok ve daha üstündedir… ”  (Şuâlar, s. 654)   

Üstad gibi: “Madem iman gibi hadsiz derecede kıymettar bir nimet bizde vardır. İhtiyarlık da hoştur, hastalık da hoştur, vefat da hoştur. Nâhoş bir şey varsa o da günahtır, sefahettir, bid’atlardır, dalâlettir.” İmanla her şeyi güzel görmeliyiz, güzel düşünmeliyiz. Kur’ân’ın nuru olan Risale-i Nur hakikatleriyle hayatımıza anlam vererek, tahkiki iman nimetiyle ebedî huzur, saadet ve lezzetlere ulaşmalıyız.

Not: Kurban Bayramınızı tebrik eder, iki cihan saadeti temenni ederim.