Senaryo aynı, oyuncular farklı. Benden değilsen, benim dediğimi yapmayacaksan, sana yaşama hakkı yok. Dün böyleydi, bugün de böyle. Eğer ibret alınmazsa, muhtemelen yarın da aynısı olacak ve yaşanacak.

Dün, Hz. Üstad’a, Risale-i Nurlar’a, Nur Talebelerine saldıran zihniyet, bugün isim değiştirerek, sıfat değiştirerek, yine sataşmaktan geri durmamakta. Yine mesnetsiz, kara propagandalarla, yalan yanlış iftiralarla topyekûn saldırmaktadırlar.

Bir zamanlar, Hz. Üstad’a, kendi fikirlerini kabul ettirebilmek için onu yıldırmaya, bezdirmeye çalışmışlardı.

Dün nasılsa, bu gün de onun eserlerine sahip çıkan Yeni Asya ve Nur Talebelerine olmadık iftiraları atmaktan geri durmamaktadırlar.

Onlar, bu zulmü bu iftirayı, bu çamuru atsalar da, yaptıkları densizliklerin hiçbirisi makes bulmadan bumerang gibi gerisin geri dönerek, kendi başlarını yiyecektir. Çünkü, Nur Talebelerinin sırf Allah rızası için yaptıkları hizmetleri cümle âlem bilmekte ve de görmektedir. Onlar ne kadar plan yaparlarsa yapsınlar, asıl planlayıcı Yüce Rabbim onların kurmuş oldukları sinsi planlarını açığa vuracak ve bilecektir.

Bize düşen vazife, yine müsbet hareket içinde hak bildiğimiz yolda yürümeye devam etmektir. Bu olaylar bizim şevkimize şevk katmalı ve kararan gecelerin aydınlanması için, deniz feneri görevini yine bi hakkın yapmak için seferden sefere koşmalıyız.

Hani ne diyordu o koca şair, Tarihçe-i Hayat’ın ‘önsöz’ünde;

‘’Bir azm, eğer iman dolu bir kalbe girerse,

İnsan da o imandaki son sırra ererse,

En azgın ölümler ona zincir vuramazlar,

Volkan gibi coşkun akıyor, durduramazlar.

Kalbinde yanardağ gibi, iman ne mukaddes!

Vicdanına her an şunu haykırmada bir ses;

Ey yolcu; şafaklar sökecek, durma, ilerle,

Zulmetlere kan ağlatacak meş’alelerle!

 Yıldızlara bas, çık yüce âlemlere, yüksel!

İnsanlığı kurtarmaya Cennetten inen el…

Evet, hakikatin gür sesi, hakkın yılmaz savunucusu, Risale-i Nurun âleme açılan penceresi olan Yeni Asya’ya her zamankinden daha çok sahip çıkarak bu hücumlarını boşa çıkarmalıyız.