Yaşanan acı savaşlar, kaybedilen topraklar, yitirilen değerler, dehşetli hadiseler, içte ve dışta yaşanılan ihanetler, ihtilâller, muhtıralar, müdahaleler...

Akla hayale gelmeyen hadiseler yaşandı. Halen bu olaylar devam ediyor.

Türkiye gerçek gündemini yaşamıyor.

Cehalet, zaruret ve ihtilâfların getirdiği ihtiyaçlar gün gibi ortada duruyor. Resmî ideolojinin katı kuralları halen zindeliğini devam ettiriyor. İktidarlar geliyor, iktidarlar gidiyor, hükümetler kuruluyor, hükümetler yıkılıyor… Cumhurbaşkanları seçiliyor, yerine gelenler aynı geleneği devam ettiriyor.

Gündem değişmiyor.

Ülkemizin çevresindeki komşu ülkelerde de değişen fazla bir şey yok. Onların bazıları bizden daha fazla sorunlar yaşıyor.

Bediüzzaman da böyle bir helâket ve felâket asrında Dünya’ya gelmişti.

Çok çırpındı, çok bağırdı. Sesini padişahlardan komutanlara, cumhurbaşkanlarından Başbakanlara kadar duyurmaya çalıştı.

“Risale-i Nurlar bu memleketin manevî halaskârıdır” dedi.

“Risale-i Nur bu vatana hakimdir.”, “Bu hükümeti ciddî alâkadar edecek bir hadisedir.” dedi.

Yaşanan bu kadar acı ve elim hadiselere rağmen bu ülke halen hayatta ise Risale-i Nurlar’ın manevî koruyuculuğu devam etmektedir. Ve edecektir inşallah.

Eğitimdeki çarpıklıklar, ekonomideki çalkantılar, haksız kazanç sağlayanların ekmeklerine yağ sürüyor.

Peki nereye kadar? Bir çıkış yolu yok mu?

Bu ülkenin kendi gündemine gelmesine bağlı. Her gelen iktidar kendi gündemini yazıyor ve yaşıyor. Asıl meseleye el uzatmıyor.

Yeni Asya bunun için çırpınıyor. Yüzlerce ejderhanın baskılarına rağmen.

Ya Yeni Asya olmazsa? O zaman Nur Talebeleri kendi dünyalarında kalırlar.

Her gün feryat ediyoruz. Objektif düşünceleri kamuoyuna aktarıyoruz. Elbette bu görüşler mecralarında yerini alıyor.

Bu sisli bulutlar inşallah gidecek. Gerçek gündemler hayata hâkim olacak.