İlk Müslüman ve Efendimiz’in (asm) ilk hanımı Hazreti Hatice (ra) vefat etmişti… Çok mahzun ve üzgün olan Efendimiz’i (asm) hem teselli hem hiçbir Peygambere nasip olmayan bir hadiseye şahit olmak için, Cebrail Aleyhisselam gelip gece yatağından uyandırıp, Mekke’den alarak Mescid-i Aksa’ya getirerek orada bütün Peygamberlere namaz kıldırdıktan sonra, ”Sidretülmünteha“ tabir edilen huzur-u Rahmana müşerref oldular.

Ulvi kavuşmaya iki cihan serveri (asm) yalnız gitti… Bu görüşme tarifi zor ve yüksek bir kavuşmanın adı oldu… Selamlaşmalar ve mesajlar ile dolu görüşme de ilahi ikramlar ve hediyeler ile dünyaya dönecekti iki cihanın (asm) sultanı… Namaz müminlere Mirac’da farz kılındı...

Bir rivayete göre “Amenerrasülü“ diye bildiğimiz ve yatsı namazından sonra okuduğumuz ayetler burada vahiy edildi…

“Oraya giden ve gelen var mı?” diye sorulan sorulara cevap için en güzel misali bu yolun yolcusu verdi… Cennet ve Cehennemi gördü ve bütün Peygamberler ile müşerref oldu. Bu olaylar, ”Bastı zaman” diye tabir edilen bir zaman diliminde cereyan etti…

Bu olay Allah’ın kudret ve hikmeti ile olan ilahi kolaylıklar ile yapılan şeylerdi… İşte, bu maksat ile buna “mucize” diyoruz.

Bu kudsi vazife bittiği zaman, Cebrail Aleyhisselam ile “Refref” olarak tabir edilen bir binek ile Mekke’ye döndüler ve bu müddet içimde yatağı hala sıcak duruyordu… Bu kudsi olayı müşriklere anlattığı zaman, onlar koşarak Hazreti Ebu Bekir’e (ra) söylediler…

Onlarca zor olan bu olayı kabullenmeyeceğini zannederek ”Cenab-ı Hak bizzat görüştüğünü” anlatınca Ebubekir (ra) onlara: “Bu sözleri o mu söyledi?” diye sordu.

Heyecan içinde “Evet o söyledi!” dediler... Cevabı, herkesi hayrette bırakan şu sözleri hiç tereddüt etmeden şöyle dedi: “Evet, o söyledi ise elbette doğrudur!”

Bu söz onu “sıddık” unvanı ile kıyamete kadar yad edilecekti... Bu yolculuk sebebiyle ehli imanın namazları da “miraç” olarak yad edildi.