Ramazan bir söyle, bir konuş; binler dinle... Bir bak, binler tefekkür et... Binler yap, bir yapılanı görme!.. Eğer halife-i arz sıfatında ve özelliğinde bir mü’min olmak istiyorsan duâların nebatatın, hayvanatın ve bütün mahlûkatın duâlarını cem etsin, içinde bulundursun.
Ramazan da her günün Kadir olsun. İhsan ve ikramı Kadir-i Rahimden bil. Orucum kabul olunur mu diye düşünme, sen oruç olan orucu tuttun mu onu bil.
Gafur-u Rahim’in kapısında ümit ve ihlâsla, boynunu bükerek içinden gelen bir duâ ile bulun, gerisine karışma. Gelecekleri hep Allah’tan bil. Hazır vesile ise Ramazandır, içinde bulun da bulun...
Hani derler ya fırsatı kaçırma... Vaktidir, fakiri, fukarayı, gurabayı, muhtacı ve düşkünü ara da ara... Ara ki kaçmasın arada, naehil ve küfürbazı... Bu da bir vazifedir, arayacaksın, soracaksın eylemeyeceksin hakikî muhtaçları mahzun.
Ramazan bu her yedi taifeden muhtacın boyun bükmüş, elin açmış bekleşirler; nazarından sâkıt olmayacak taifeyi ilim ehli, Kur’ân iman hizmetinde çalışan talebeleri ve ehl-i hizmeti bil. Kimsenin gönlünden kopan bir hayır hasenata hiçbir kimse mani/engel teşkil etmez inşaallah.
İçten gelerek, samimî, can u gönülden yapılacak hayır ve hasenatın ecri, sevabı gibi tesiri, yapacağı hizmeti de o nisbette büyüktür. Yeter ki Allah verdi, Allah için olanlara, Allah için veriyorum de/söyle...
İşte böyle, geldi geliyor Ramazan.. Toptu, iftardı, imsaktı, oruçtu, hayırdı hasenattı, zekâttı, teravihti ve sevaplardı derken Kadir’i görüp gelip geçecek Ramazan...
Eh! Bu fırsatı fırsat bilip, Dergâh-ı İlâhiyeye müteveccih olarak, O’na çok çok ve ihlâsla duâ ve niyaz, vaktidir... vaktidir artık. Kaçırmayalım...