Biz de sıramızı beklerken, gidenlerin arkasında duâlar ediyor, onlara rahmetler diliyoruz. Gazetemizde sık sık vefat ilânları ve taziye yazıları görüyoruz. Rahmet diyarına yolcu ettiğimiz dostlardan geriye kalan güzel hatıralar anlatılıyor, onların hizmetlerinden bahsediliyor ve arkalarından duâlar ediliyor. Gazetemiz bir de böyle güzel hizmetlere vesile oluyor. Zira Yeni Asya camiası, bir birine nuranî bağlarla bağlanmış bir ailedir. Aileden her eksilen kişi, camiamız için bir kayıp olarak içimizi yaksa da, onların hayat vazifesinden terhis olup, ücretlerini almak için gittiklerini bilmek bizlere teselli oluyor. 

Üstadımızın; “Sizlere müjde! Mevt idam değil, hiçlik değil, fenâ değil, inkıraz değil, sönmek değil, firak-ı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil, fâilsiz bir in’idam değil. Belki, bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Saadet-i ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine bir sevkiyattır. Yüzde doksan dokuz ahbabın mecmaı olan âlem-i berzaha bir visal kapısıdır.” 1 sözleriyle, hüzünlerimiz müjdeye dönüşüyor. Ölümden çok korkan birisinin, bu müjdeli sözleri işitince, bir an önce ölmek istediğini ifade ettiğini duymuştum. Demek ki ahiret inancı, bir çok müşkülümüzü hallediyor.

Son zamanda yine bir çok değerli ağabeylerimizi, arkadaşlarımızı, dostlarımızı ve kardeşlerimizi duâlarla ebedî mekânlarına yolcu ettik. Bunlardan bazıları, Tillo’lu Hafız Taha Hoca, Muhammed Said, Ahmet Hamdi Aydın, Timurlenk Bozkurt, Haydar Açıkbaş gibi kimi genç, kimisi yaşı kemale ermiş olan Nur Talebeleri. Her birinin memleketi ayrı, vazifesi ayrı, yaşları ayrı, fakat hepsinin de kalbimizdeki yerleri aynıdır. Peygamber Efendimiz, (asm) “Mü’minler bir vücudun azaları gibidirler” buyuruyor. Her birisinin aramızdan ayrılması, vücudumuzun bir azasını kaybetmek gibi geliyor. Ama, ahirette daha güzel bir şekilde bir araya geleceğimiz ümidiyle teselli buluyoruz. 

Gazetemiz Yeni Asya’da, vefat edenlerin arkasından yazılan çok anlamlı, vefa dolu taziye yazıları ve ibretlik hatıraları yayınlanmaya devam ediyor. Bu fonksiyonu ile de, Yeni Asya önemli bir vazifeyi ifa ediyor. Zira Yeni Asya, bilindik gazetelerden değildir. Nurcuların irtibatını sağlayan ve bunu devam ettiren bir lâhika mektubudur. Her okuyucusu, aynı zamanda gazetemizin bir yazarıdır. Taziye yazıları yazanların çoğu, profesyonel bir yazar olmayıp, içinden geldiği gibi duygularını dile getiren kişilerdir. Buna rağmen, Risale-i Nur’dan aldıkları edeple, bir edebiyatçı gibi düzgün yazılar yazan okuyucularımız var elhamdülillah. Gazetemiz de böyle vefakâr insanların yazılarına yer vermekle, bir vefa borcunu ödemiş oluyor. 

Bu vesileyle, ahirete intikal etmiş olan (Başta Üstadımız olmak üzere) bütün Nur Talebesi ağabey ve kardeşlerimize Allah’tan rahmet diliyor, ebedî âlemde tekrar bir araya gelmeyi ümit ve temenni ediyorum. 

Dipnot:

1- Mektubat, 20. Mektup.