SÜKÛNETİ ÖZLEMEK
Ulu sözü dinlemeyen ulur! Öfkeyle kalkan; zararla oturur! Anormal durumlarda; bir sefer daha akıllı, kalpli olmak lüzûmu öne çıkıyor! Yaşamak gürültüye gelmez. Sükûnetin olmadığı yerde; acele işe karışan ellerini ovuşturur!
Sizi bilmem; ben sükûneti özledim.
Kim kimi duyar bu gürültüde!
Bir de parasız pulsuz, kelimesiz!
Bir “plan” var, bin yalan var arada;
Tam da içime döneceğim sırada!
*
HAYAT OKULU
Hayat Okulu bu; mezun vermez. Ders verir durmadan. Almazsan kalırsın sınıfta. Yeni arkadaşlar tanırsın. Hata üstüne hata... Döneceksen dön; bir gün utanırsın.
Diploması, sertifiyakası yok; o her ân... gece gündüz imtihan...
*
KAYIP MİFTAH
Kerbela’dan mı başladı bu bela...
Darbe üstüne darbe...
Sırrına eremeden birinin...
Birinden ötekine...
Fakat belli...
Hakikat sussun diye...
Hürriyete kelepçe üstüne kelepçe...
Meşverete bi’ yol hele...
Sen söyle...
Sen de korkma!
Gel gidelim Meclis’e...
Orada deva...
Orada şifa...
Orada sefa...
Yoksa bu cefalar bitmez.
Asya’nın bahtı orada...
Meşveret ve şûra...
Yoksa gelsin nutuklar...
Cep delik, kasa boş...
Aklımız uçup gitti mi?!
Söndü mü kalbimiz?!
Yıl 2022...
Ne sanat...
Ne ticaret...
Ne ziraat...
Ey şeffaflık nerdesin?
Nerdesin eşyanın arka yüzü?
Bi’ görsek önümüzü!
*
KARA KİTAP
Dinle beni ey kadı!
Bakma sen sanallığa;
Fukaralık hortladı.
Neymiş... çarşı pazar...
İğne atsan yer yokmuş!
Duydun mu zenginliği!
Evler alan kimmiş, ha!
Gel sana ve bana...
Alalım birer daire...
Yok, yok; gel kebap yiyelim.
Üstüne tatlı diyelim de...
Çarşı dolara göre...
Bak; benzin çok ucuz...
Almanya’da pahalı...
Bizde iki yurocuk...
Dinle beni ey kadı!
Liranın adı kaldı.
Aç şu kara kitabı.
*
SOĞUK HİKÂYE
Bildiğin gibi değil; her yandan daralıyor dünyam. Gökyüzü bile uzak artık. Ekmek doyurmuyor. Sular kandırmıyor. Kuşlar uzaklaştı ruhumdan. Aşkın adını unuttu kalbim. Soğuk çok soğuk neye dokunsam...
*
EVET / HAYIR
Hayat belki de bir “evet...” Hayat belki de bir “hayır” miktarı... Ve yoklar durmadan: “Evet mi hayır mı?!...”
*
DOST, DOST!
“Bülbülü altın kafese koymuşlar; yine de, vatanım, demiş.” ya! Der! Kalp, kalıba sığar mı! Kalp ancak yine bir kalbe sığar. Yoksa o bülbül gibi: “Vatanım da vatanım!” diye inler. Ta ki bir kalp kulağı onu duyana kadar! Kalbe kalıp yapılmaz! “Kalp kalbe karşıdır.” sözünü bileniniz olsa gerek! Bir ömür dosttan başka, bize kulak verir bir kalpten başka bir şey mi aradığımız var sanki! Hiç işte!
*
BORÇ
Senden istenen var. Burdan öteye... borçlu gitme! İnsanlık borcunu öde!