“Komisyon”a katılan partilerin her birinin ayrı telden çaldığı raporlarda da açığa çıkan eksikliklerin başında “süreç”in bütünüyle terörist başına “umut hakkı” ile terör örgütü militanlarının serbest bırakılmasına hasredilmesi geliyor.

Bundandır ki İyi Parti Genel Başkanı Musavvat Dervişoğlu, “Ortada kısa tabirle, ‘5 benzemez’ vardır. Biri tuttuğu hortumu, fil zannediyor. Bir diğeri kuyruğunu, ötekiler de bacağını tarif ediyor” yorumunu yapıyor.

Oysa muhalefetin teklifiyle sözkonusu komisyona “Millî Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komisyonu” denmesinin amacı, “otoriterliğe” dönüşen “tek adam rejimi”nde demokrasi ve hukuk dışılıkların da giderilmesi idi.

Keza yüz binlerce hatta bir milyon oy farkla seçilmiş belediye başkanlarının “gizli tanıklar”ın,  “etkin pişmanlık”tan yararlandırılmış itirafçıların iftiralarıyla aylardır içeride tutuklanmaları çarpıklığının önüne geçilmesi idi.

Bunun içindir ki bir yandan terörist başı ile “müzâkere” adı altında “pazarlıklar” yapılırken, diğer yandan seçilmiş belediye başkanlarının tutuklandığı vartada sırf “kent uzlaşısı” adı altında DEM seçmeninin oyunu aldığı için bazı belediye başkanlarının tutuklanıp yerlerine kayyım atanması çarpıklığının ele alınmasından gerektiği belirtiliyor.

Yine bundandır ki son komisyon toplantısında ana muhalefet partisi Grup Başkanvekili Murat Emir, “cumhur ittifakı”nın iki büyük partisinin raporunda “Kürt sorunu vardır’ demediklerini nazara verip, “yalnızca Kürtler değil; temel hak ve özgürlükleri kısıtlanan herkes için ifade özgürlüğü, toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı, kişi özgürlüğü ve güvenliği hakkı; haksız tutuklamalar ve TCK ile TMK’daki bazı maddelerin ve uygulamaların değişmesi gerekiyor. Eğer bir yasa hazırlığı yapılacaksa, bir çerçeve çizilecekse -ki çizilmelidir- komisyonun ortak raporunda 86 milyon için demokratikleşme perspektifi olmalı; aksi halde rapor eksik kalır” diyor.

“Süreç”te demokratikleşmenin olmadığı açıkça belirtiliyor…

TESBİT

“Tarihe bir doküman” ikrarı

Aslında DEM Parti Grup Başkanvekili Gülistan Kılıç Koçyiğit’in  komisyonun kuruluşundaki üç temel amacın “siyasal bir mutabakat arayışıydı; yani süreci Meclis’in önüne, parlamentonun ve halk iradesinin tecelli ettiği zemine taşımakla süreci en geniş siyasal iradeyle yürütmekti, sürecin ve barışın toplumsallaşmasıydı ve barışın hukuksal altyapısını oluşturmak için gerekli yasal adımların atılmasıydı” hatırlatmaları, raporların demokrasi ve hukuktan yoksunluğunun örtülü ifadesi oluyor.

Ve “sürecin henüz başında olunduğunu, kat edilmesi gereken uzun bir mesafenin bulunduğunu söyleyip, “Sürecin demokratikleşme adımlarının içeriğinde ortak bir zemin tesisi, toplumsal güvenin inşasına yönelik sorumlulukların tanımlanması ve hukukî altyapının acilen belirlenmesi; katılımcılık ve şeffaflık mekanizmalarının güçlendirilmesi” temennisi vakıayı ele veriyor.

GARABET

“Çorba” çifte standardı…

Tam da İçişleri Bakanlığı’nın Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı hakkında hastane önleri ve üniversite bölgeleri gibi on üç ayrı noktada vatandaşlara ve öğrencilere ücretsiz çorba ikram ettiği ve battaniye dağıttığı gerekçesiyle soruşturmanın başlatıldığı vetirede, Gaziantep Büyükşehir Belediyesi’nin vatandaşlara sabahları çorba dağıtmasının “yandaş medya”da “müjde!” olarak duyurulması bir diğer çarpıklığı ortaya koyuyor.

Yani iktidardakilerin halkla teması övülürken, muhalefettekilerin halka desteği “suç” sayılıyor. Kamuya ait arsaları “parsel parsel sattıkları”, yüz binlerce doları, milyarlarca lirayı bulan yolsuzluklara, rüşvete, hırsızlıklara, irtikaba, ihaleye fesat karıştırmaya isimleri karışan iktidar partisi ne mensup belediye başkanlarının partili Cumhurbaşkanı’nca “istifa ettirilmeleri”yle yargılanmaktan “kurtarılmaları”na karşılık, muhalefettekilerin “duymuştum”, “demişlerdi” benzeri isnadlarla aylarca tutuklanmalarındaki çifte standart garabeti açığa çıkarıyor.

İbret-i âlem olarak…