Şubat 2020’de 36 Mehmetçiğin şehit edildiği İdlib saldırısında iki günlük suskunluktan sonra “İdlib meselesi ülkemizi köşeye sıkıştırmak için kurgulanan, kışkırtılan bir konu olarak önümüze geldi, Şehitler Tepesi hiçbir zaman boş kalmayacak” diyen Cumhurbaşkanı’nın son saldırılar üzerine “ülkemize yönelik saldırıların kaynağı konusunda artık tahammülümüz kalmamıştır” çıkışı ve “bir gece ansızın gelebiliriz!” ifşaatıyla Suriye’ye yeni askerî operasyonun sinyali çakıldı.

Özellikle İdlib’de radikal örgütlerin tasfiyesi vaadinde Ankara’nın verdiği sözü “tut(a)maması”, bölgenin silâhlı militanlardan, terör örgütlerinden ve silâhlardan temizlen(e)memesine karşı Türkiye ‘Suriye anlaşması’nı ihlâl etmekle”, BOP kapsamında İsrail’in güvenliği hesâbına Suriye’nin parçalanmasında kullanılan yasadışı silâhlı taşeron örgütlere destek vermekle suçlanıyor.

KAYITSIZ GİZLİ GÖRÜŞME KAYGILARI…

Biden’la görüşmenin gerçekleşememesi kırılganlığında ABD’ye -güya- “rest çeken” Cumhurbaşkanı’nın, Soçi’de yine Dışişleri ve Savunma bakanlarıyla hiçbir yetkilinin olmadığı Putin’le görüşmesine dair kaygılar da devam ediyor. 

Putin’in başta Türk askerinin kışta İdlib’den çekilmesi ve “Türkiye’nin himâyesinde” gördüğü radikal örgütlerin bölgeden tasfiyesini dayattığı belirtiliyor. 

Zira daha “birinci paket”i kutularda, hangarlarda bekletilip aktif hale getirilmezken, Erdoğan’la Putin’in  “ikinci paket S-400 füzeler”in alınacağı ve Türkiye’de yeni nükleer güç santrallerini konuştukları haberleri yayılırken, baş başa “kayıtsız” gizli görüşmede İdlib için neler söylendiği bilinmiyor.

Bu arada hava savunmasından yoksun ve saldırıya açık bölgedeki on iki askeri gözlem noktasından kalan yedisinin Suriye ordusunca çevrelendiği tabloda, sözkonusu görüşmenin ardından bazı askeri birliklerin döndüğü iddia edilirken, emperyal ecnebilerin Suriye ordusuyla savaş fitnesi ateşini alevlendirmede istimal ettikleri maşa örgütlerin akıbeti de meçhul. Bu yüzden yine yüz binleri, milyonları bulacak yeni göç dalgalarından söz ediliyor. 

Neticede, önce övgüler dizdiği Biden’la görüşme gerçekleşmeyince kötüleyip Putin’i metheden, Türkiye’yi tehdit eden “skandal mektup”tan sonra G-20’de görüşeceği haberi üzerine bu konuda sessizliğe bürünen “tek kişilik yönetim”in “dış politika” fiyaskosu her haliyle sırıtıyor…

“ADANA MUTÂBAKATI” İLE “ASTANA VE SOÇİ SÜRECİ”

Özetle, baştan beri Şam yönetimini devirme saplantılı politikalarla, ülkenin etnik ve mezhebî iftiraklar üzerinden bölünüp parçalanması fitnesini ateşleyen ABD ve küresel işgal ortakların güdümündeki El Kaide türevi IŞİD ve El Nusra gibi radikal örgütleri koruyup kollayan AKP iktidarının duvara toslayan “Suriye politikası” “tek kişilik yönetim”le daha da girdaba girmiş…

Ve ABD - Rusya tezadında sıkışıp tıkanan çâresizlikte “tek kişilik yönetim”in iktidarını koruma maksatlı iç politikaya yönelik hamasetli “dış politika” Türkiye’yi tam bir vartaya düşürmüş.

Bundandır ki Müslüman komşu Suriye’nin birlik ve bütünlük içinde barış ve istikrarının temini, bilhassa Türkiye’de beş milyonu bulan sığınmacıların yurtlarına ve yörelerine dönmeleri için, Ankara’nın emperyal ecnebilerin emellerinde istimal ettikleri radikal gruplarla değil, artık Şam yönetimiyle doğrudan diyalogla işbirliği yapması âciliyet kesbediyor.  

Bu bakımdan, bölgeye musallat edilmiş radikal grupların ülkeden çıkarılması; Türkiye ve Suriye’nin terörle mücadelede işbirliğini ve terör örgütlerini tasfiyesini öngören “Adana mutâbakatı”nın güncelleştirilmesiyle iki ülke arasında ateşkes ve çatışmasızlığı sağlayan ve Suriye’nin toprak bütünlüğü ve siyasi birliğini esas alan “Astana - Soçi süreci” ekseninde başta Rusya ve İran olmak üzere bölge ülkeleriyle ortak çözüm ve barış işbirliğinde buluşması gerekiyor… 

Aksi halde Arap Birliği’nin “Türkiye Arap topraklarından çıkmalı” kararında açığa çıkığı gibi Türkiye uluslar arası zeminlerde “işgalci” durumuna düşürülecek; kaos daha da derinleşecektir.   

Ve bunun ağır faturası Suriye’nin yanısıra yine başta Türkiye ve bütün bölgeye çıkacaktır...