BİTSİN ZULÜM
Bu ne menem âdil düzen?
Boynuma diz bastın dünya!
Materyalist katil düzen,
Nefesimi kestin dünya!
Baştan ettin güzel imâ,
Süslü libas giydin, ama,
Sonra vurdun bin bir yama,
Lime lime fistan dünya!
Zulmün akar sağdan soldan,
Kimi zaman dört bir koldan,
Saptırırsın doğru yoldan,
Tüm nefretin kustun dünya!
Anlatırdım önce güya,
Dokunmadan sabun-suya,
Yatar ins-cin kör pusuya,
Sesimizi kıstın dünya!
Riya dışın, için fesat,
Maneviyat hepten kesat,
Hani mahsül, elde hasat?
Kim, kimlerden üstün dünya!
Kanımızı eme eme,
Avlarsın bir nokta yeme,
Başı kuma göme göme,
Hakikate küstün dünya!
Nefsim, hevam azdırırsın,
Mezarımı kazdırırsın,
Hesabına yazdırırsın,
Gayr-i meşrû destan dünya!
Fena dünya, yora, yora,
Toz-toprağa kara, kara,
Belâlara sara, sara,
Nedir alçak kastın dünya?
Debelleşir resmî mafya,
Bitsin hicran Ayasofya,
Yeter artık “Of ya, of ya!”
Kestin, sattın, astın dünya!
Söyler misin nedir bu hâl?
Sisteme ram olmak muhal,
Cahil uyar mahal, mahal,
Şeytan olmuş dostun dünya!
Süslenirsin gelin gibi,
Zehri keskin balın gibi,
Şu perişan halin gibi,
Kırdım putun, büstün dünya!
Korona der “Nuh Tufanı!,
“Karun nerde, malı hani?
“Gider elden, gider ani”,
Batsın zevkin, mestin dünya!
Mutluluk, huzur imanda,
Okunur halde, simanda,
Her zeminde, âsûmanda,
Sıyrıl kötü histen dünya!
Pes etmeyiz, ümitvarız,
Hak için söyler, yazarız,
Yalnız hizmet için, varız,
Kavga dövüş bitsin dünya!
Ferşi Türabi
***
YAZDIRAN KİM
Yazdırılan her hakikat.
Yazdıran kim? edin dikkat.
Kopmaz ise o irtibat.
Hakikatler gelir kat kat.
Yazılan söz Sünûhattır
Kalbe doğan zuhurattır.
Ruha gelen ilhamattır.
Rabbimden hep ikramattır.
Hem hayvanat, hem nebatat,
Bunlarda var çok ilhamat.
Lütfuyladır çok ikramat.
İnsanda var çok keramat.
Hayvanata gelir ilham.
Bunu bilip edin ifham.
Yapmayasın elbet evham.
İlham vardır diyor İSLÂM.
Hendeseyi bilmez arı.
Petekteki planları.
Bozulmayan bal ayarı.
İlhamladır hep asarı.
Dili, dişi, boğaz, dudak,
Her verdiğin nefese bak.
İhsan eder elbette HAK.
Lütfuyladır hep konuşmak.
El ve parmak, güç ve kuvvet,
Akıl, idrak, kabiliyet,
Bunlarladır hep kitabet.
Veren kimdir diyor hikmet.
Çok cüz’îdir ihtiyarın.
Kesb senindir zarar kârın
Benlik bozar her ayarın.
Halk-ı ef’al hep ALLAH’IN.
Bu kadar söz, artık yetsin.
Şüphelerin burda bitsin.
Yaz diyor: HAK sen kâtipsin.
Konuş der: HAK, sen hatipsin
Mehmet Kovancı