Çin zulmü yıllardan beri devam ediyor, ama medyada yer alan haberlere bakılırsa son yıllarda bu iş için özel ‘kamp’lar kurulmuş. Ve tabiî ki bu yöndeki haberler ne yazık ki ‘büyük gazeteler’imizden değil; haklı olarak pek çok noktada kınadığımız Avrupa’dan geliyor, gelebiliyor. İslâm dünyasının medyası Doğu Türkistan’da yaşananlar konusunda derin bir uykuda...

Çin’deki idareciler başta bu ‘kamp’ları inkâr ettiler. Uydu fotoğraflarının ortaya çıkması sonrasında inkâr etmenin işe yaramadığı görüldü ve bu defa propaganda amaçlı ‘medya gezileri’ düzenlemeye başladılar. 

Konu ile ilgili bir haber özetle şöyleydi: “Çin yönetimi, 1949 yılından bu yana hâkimiyeti altında tuttuğu Doğu Türkistan’da yaşanan insan hakları ihlâlleriyle ilgili suçlamaları ‘bertaraf’ etmek için 6 ülkeden gazetecileri bölgeye götürdü. Bu kapsamda aralarında Türkiye, Mısır, Afganistan, Pakistan, Bangladeş ve Sri Lanka’dan muhabirler, Çin devlet medyasının organize ettiği geziye katıldı. Geziye katılan Türk muhabir sosyal medya hesabından şu değerlendirmeyi yaptı: “Gittiğimizde o ön yargıların yıkıldığını gördük, çünkü biz Batı medyasını okuyoruz, Batı medyasına göre hareket edip pozisyon alıyoruz. Ne kadar hata yaptığımızı gördük. Gerçekten suça meyil etmiş, suça bulaşmış iki kesim var orada. Orada bir terapi merkezini gördük. (...) Aldıkları eğitimler hem sanatsal faaliyetler hem de eğitim alanındaki birçok şey. 

Aynı zamanda da katma değere fayda sağlamak.” (tr.euronews.com, 18 Ocak 2019)

Aradan aylar geçti ve Çin’in zulmünü gizleme imkânı kalmadı. Kanada’dan Amerika’ya pek çok ülke Çin’in Doğu Türkistan’da yaptığı zulme itiraz eden açıklamalar yaptı. Uydu görüntüleriyle de ‘kamp’lar dünyaya ilân edildi. 

BBC muhabiri yakın zamanda önce Çin’de Müslüman Uygur Türklerinin tutulduğu ‘eğitim kamplarına’ girip yaşananları anlatan video paylaştı. (bbc.com/turkce, 18 Haziran 2019) Buna göre yaklaşık 1 milyon Müslüman Uygur Türkü, Çin devletinin “eğitim kampı” adını verdiği tesislerde tutuyor. BBC’nin tabirine göre muhabirlerinin özel izinle girdiği bu  tesislerden elde edilen görüntüler ve yapılan röportajlar, kurulan sistemin “cezaevine daha yakın olduğunu” gösteriyormuş.

Hatırlanacağı üzere Pekin hükümeti bu kampların varlığını uzun süre reddetmişti. Şimdi ise bu kamplar “radikal ideolojilerle” mücadele kapsamında, “meslekî yeterlilik eğitim merkezleri” olarak tarif ediliyor. Namaz kılmanın yasak olduğu kamplarda “öğrenciler”, 10’ar kişilik koğuşlarda kalıyormuş. Tesis yetkilileri, yapılan eğitimle ilgili olarak ise, “Biz onların düşüncelerindeki aşırı eğilimleri ayıklıyoruz” diyorlarmış. Konu ile ilgili video izlendiğinde bu kampların ‘zulüm kampı’ olduğu apaçık anlaşılıyor. Kampı gezen muhabirlerin kampta kalanlarla idarecilerin olmadığı özel görüşme yapması yasak. Peki, böyle durumda olan bir ‘kursiyer’ kampta neler yaşadığını hür bir şekilde gazetecilere anlatabilir mi? Çin’in bu yaptığı  insan haklarıyla ve eğitimle izah edilebilir mi? Zulüm kampına ‘eğitim kampı’ demekle zulüm ortadan kalkmış olur mu? İsimlerin değişmesiyle hakikat değişir mi?

Çin’in bu tavrı, “Denizli Hapishanesi’nde tecrid-i mutlak ve haps-i münferitte mevkuf Said Nursî”nin savunmasını hatırlattı: “Ve sizi iğfal eden (...) muârızlarımız olan zındıklar ve münafıklar, istibdâd-ı  mutlaka ‘cumhuriyet’ nâmı vermekle, (...) cebr-i keyfî-i küfrîye ‘kanun’ ismini takmakla (...) millete ve  vatana ecnebi hesabına darbeler vuruyorlar.” (Târihçe-i Hayat, s. 363)

Zulüm ve haksızlık nerede olursa olsun itiraz edilmeyi hak eder. Bu noktada İslâm dünyasının medyası Avrupa medyasından geri kalmamalı vesselâm.