Ne zamandır devam eden ve verilen şehit sayısını artık takip edemez hale geldiğimiz Pençe-Kilit operasyonundan, 48 saatte 7 şehit haberinin daha gelmesi işi iyice gerdi.

Terör öne çık(arıl)ınca, iktidar ortakları yakın zaman önce anayasada yapmak istedikleri değişikliğe desteğini talep için kapısını çaldıkları HDP’ye yine taarruza başladılar.

HDP ziyaretini “son derece doğal” bulmuş olan iktidar ortağı, AYM’ye “Kapatmak için daha neyi bekliyorsunuz?” diye ayar çekti.

AKP Genel Başkanı da “Karkamış’ta teröristlerin attığı roketle can veren evladımızın kanını sandıkta bırakmayın” çağrısı yaptı.

Bu mesajla gösterilen adresin sahibi HDP ise, Taksim bombasının da, Karkamış ve Öncüpınar saldırılarının da sorumlusu olmakla suçlanan YPG’yi savunan bir açıklama yaptı.

Türkiye açısından işi daha da zorlaştıran, PYD-YPG’nin, uluslararası aktörler tarafından da “terör örgütü” olarak görülmemesi.

Dahası, tam tersine özellikle ABD ve Rusya’nın bu örgütü “partner” olarak kabul edip onunla müşterek çalışmalar yürütmeleri.

Türkiye’nin bu örgüt için yaptığı “PKK’nın Suriye kolu” nitelemesini başta bu iki ülke olmak üzere dünya güçleri dikkate almıyorlar.

Ve Irak işgalinden sonra bu ülkenin kuzeyinde Barzani aşireti üzerinden hayata geçirilen senaryonun bir benzeri, şimdi PYD kadroları eliyle Kuzey Suriye’de tekrarlanıyor

Ankara “Fırat Kalkanı (Cerablus, El Bab), Zeytin Dalı (Afrin) ve Barış Pınarı (Re’sulayn, Tel Abyad) operasyonları ile terör koridoruna izin vermedik” dese de tablo meydanda.

Kuzey Irak’ta olanlar ayrı bir muamma.

Ve sayısını bilmediğimiz şehitlerin yanı sıra, her biri miktarı kamuoyunca meçhul muazzam masraflara mal olan askerî operasyonların Türkiye’ye ne getirdiği de belirsiz.

Böyle bir tabloda terör eksenli gerilimin iktidar siyasetince seçim bağlantılı söylemlere konu edilmesi ayrıca dikkat çeken bir husus.