Güneydoğu Asya ülkesi Singapur’dan gelen bir haber, “Böyle başarılı, ‘iyi’ idareciler bizde de olsa ne olur?” dedirtti. Tabii ki buradaki ‘iyi’lik, ülke menfaati için yapılan çalışmaları ve netice almayı ifade ediyor. Yoksa kişilerin şahsi iyiliğini biz bilemeyiz.
Şimdi şu haberi okuyup da, idarecinin ‘başarı’ yönünü beğenmemek mümkün olur mu? Singapur Başbakanı, ülkesini 20 yılda çok daha iyi yerlere getirmiş. Peki, bizde de ‘tek başına iş başına’ gelen bir iktidar var ve tablo hiç de iç açıcı değil. İsteyen Singapur ile ülkemizi de kıyaslayabilir.
Haber özetle şöyle: “Güneydoğu Asya ülkesi Singapur’da Başbakan Lee Hsien Loong, 20 yıldır sürdürdüğü görevini bugün noktalıyor. Lee, 2004’ten bu yana sürdürdüğü başbakanlığı, kendi partisinden Başbakan Yardımcısı ve Maliye Bakanı Lawrence Wong’a devredecek. Singapur’un kurucu lideri ve ilk Başbakanı Lee Kuan Yew’un oğlu olan Lee, gelişmiş ve istikrarlı ekonomisiyle Güneydoğu Asya’nın en önemli ticari ve mali merkezlerinden olan ülkenin başarı hikâyesini yeni yüzyıla taşıyan lider oldu. Lee’nin hükümetin başına geçtiği 2004’te Singapur’un gayrisafi yurt içi hasılası 194 milyar Singapur doları (yaklaşık 142 milyar dolar) iken 2023 yılı sonunda 600 milyar Singapur dolarını (yaklaşık 439 milyar doları) aştı. 2023 tahminlerine göre, yaklaşık 5,9 milyon nüfuslu ada ülkesinde kişi başına aylık gelir 2004’te 2 bin 300 Singapur doları (yaklaşık 1704 dolar) iken bugün 5 bin 100 Singapur dolara (yaklaşık 3 bin 780 dolar) ulaştı. Lee’nin görev döneminde ekonomik eşitsizlikler de göreli olarak düzeldi. Bir ülkedeki gelir adaletsizliğini ölçen Gini katsayısı son 20 yılda 0,42’den 0,37’ye geriledi. Bu dönemde Singapur ekonomisi niteliksel olarak da dönüştü. Ada ülkesi, bir ticaret ve imalat limanından bir yatırım ve inovasyon merkezine haline geldi. Lee Hsien Loong, Singapur’un kurucu lideri olan babası Lee Kuan Yew ve onun yardımcısı Goh Chock Tong’un ardından ülkenin üçüncü başbakanı oldu. 19. yüzyıldaki İngiliz sömürge yönetimi ve İkinci Dünya Savaşı’ndaki Japon işgalinin ardından 1959’da İngiliz Uluslar Topluluğu içinde öz yönetim hakkı kazanan Singapur’da yapılan ilk seçimi kazanan Halkın Eylemi Partisinin (PAP) Genel Sekreteri Lee Kuan Yew, ülkenin ilk başbakanı olarak görev yaptı. Singapur, 1963’te kurulan bağımsız Malezya Federasyonu’na katılarak İngiliz idaresinden ayrıldı. Ancak siyasi anlaşmazlıklar nedeniyle 1965’te Malezya Federasyonu’ndan çıkarıldı ve bağımsızlığını ilan etti. Singapur, bağımsızlığını kazandığı 1960’lı yıllardan itibaren hızlı kalkınmasıyla Güney Kore, Hong Kong ve Tayvan ile “Asya kaplanları” olarak adlandırılan, yükselen Asya ekonomileri arasında yer aldı.” (AA, 15 Mayıs 2024)
Elbette Singapur ile Türkiye’yi birebir kıyaslamak adaletli olmayabilir. Türkiye büyük bir ülke ve aynı zamanda geçmişten devraldığı ‘dert’leri de var. Bununla birlikte Singapur’i idare eden idareci 20 yılda ülkesini ekonomik ve siyasi anlamda daha ileriye götürebilmiş. Rakamlar bunun delili. Keşke ülkemiz için de aynı tespiti yapabilseydik...
Tembelliğimizi ve işi ehline vermemek hatamızı savunmak için “Bizim şartlarımız çok farklı” bahanesine sığınmayalım. Samimi olarak çalışalım ki, başka ülkeler de bizi gerçek anlamda örnek alsın ve ‘kıskansın.’