Dostlara zaman zaman hayatı gözden geçirmeyi, bir nefis muhasebesi yapmayı hatırlatıyoruz. Biz de geçmiş yazıları gözden geçirdik. Zamanın nasıl hızla aktığını müşahede ettik. Daha dün gibi sarı rüzgârlarıyla sonbahar ağaçların yapraklarını çekiştirirken, kar yağmaya başlamış, sahneye (kış) bahar girmiş. 

Evet bir küçük kardeşimizden öğrenmiştik: İlkbahar, yazbahar, sonbahar, kışbahar! Kışı selâmlamışız hamd ve salâvatla:

***

Merhaba ilk kar! Hoş geldin, sefalar getirdin! Gaybî hazinesinden seni gönderen Rabbimize, birbirine benzemeyen kristallerin adedince hamd ü senalar olsun. Yağmur için ‘onun Rabbine olan biatı tazedir’ buyuran Allah Resulüne selât ü selâmlar olsun ki; onun getirdiği nur ile kâinatın şekli değişmiş, gayesi anlaşılmış, sırları çözülmeye başlamıştır.

Ey ilk kar, biz inanıyoruz ki senin biatın da tazedir. Seni indiren melekler O’nun izin ve iradesiyle seni bize getirip ikram ediyorlar. Okumasını bilenler için bir mektup olarak gönderildin. Çok vazifelerin ve faydaların var. Seni ‘kötü hava şartları’ olarak niteleyen de var; tevhid delilleri olarak değerlendiren de.

***

Sonra uzun kış gecelerinde ümidi diri tutmaya çalışmışız:

***

Kış mevsimi kalbinde baharı saklar. Bunu herkes bilir, ama çok az kişi buna kalpten inanır. Ümidi diri tutar, karamsarlığa düşmeden hizmetine devam eder. Hele kar, boran, fırtına peş peşe; sıkıntıların birisi biterken birisi başlıyorsa... Kara bulutlar ufku kaplamış ve güneşten bir ışık hûzmesi bile görünmüyorsa; baharın geleceğine ve güneşin doğacağına inanarak, ümitle, aşkla, şevkle hizmet etmek sağlam bir imanın göstergesidir.

‘Vazifesini yapıp Allah’ın (cc) vazifesine karışmamaktır. Çünkü mağlûp etmek veya muzaffer etmek O’na aittir. Bize düşen imanla, ihlâsla, ümitle; karşılığında insanlardan hiçbir ücret beklemeden, sırf Allah’ın rızasını kazanmak maksadıyla imana ve Kur’ân’a hizmet etmektir.

***

Derken cemreler düşmeye başlamış:

***

Bakın baharın müjdecisi cemreler bir bir düşüyor. Sizin kalplerinize de ümit, şevk ve hizmet cemreleri düşsün! Evet güzel gören için her mevsim bahardır. Baharın kendisini hissettirdiği şu güzel günlerde içimizi karartmayalım. Hadiseler karşısında elimizden gelen birşey varsa yapalım, gücümüz yetmiyorsa ve biz ondan sorumlu değil isek kendimiz onunla meşgul olup huzurumuzu kaçırmayalım.

Tefekkür zirvesinde bizlere melekler selâm ve esenlik temenni ederler. İliklerimize kadar yaşama sevinci ve sevgi ile dolduğumuzu hissederiz. Baharı bir deste gül gibi size takdim eden Rabbimiz, bizi ne kadar da çok seviyor. 

O’na ne kadar şükretsek az. “Düşünmez misiniz, tefekkür etmez misiniz, hâlâ şükretmez misiniz?” ikazlarını hatırlama zamanı.

***

Hepimiz yolcuyuz. Biyolojik olarak farklı yaşlarda olabiliriz, ama ömür yolculuğumuz şu an bahar mevsiminden geçiyor. Öyleyse farkına varalım, ıskalamayalım. Bahar dokunsun hayatımıza; günlük sıkıntı ve siyasî çekişmeler içinde unuttuğumuz Nisan tebessümü açsın çehrelerimizde. Yaşama sevinci bir daha dolsun yüreklerimize.

Hoş geldin İlkbahar! Hoş geldin yaşama sevinci!