Bu sorunun bir de devamı vardır. “Musîbet, cinâyetin neticesi, mükâfatınsa başlangıcıdır. Musîbet-i amme ekseriyetin hatasından terettüp eder. Hazırda mükâfâtınız nedir?”

Toplumun büyük bir kısmına gelen belâlar, yine toplumun genelinin işlediği hataların neticesidir. Allah mutlak adalet sahibi olduğu için, şahsî suça şahsî ceza; toplumsal bir suça da, bütün toplumu kapsayacak bir ceza verir. Bu arada Allah’ın sonsuz şefkât ve merhametini unutmamak gerek. Hadis rivâyetlerinde “Rahmetim gazabımı geçti” şeklinde vâkî olmuştur. Bunun için, musîbetler görünürde bize kötü ve çirkin gelse de, netice itibariyle güzeldir. Öyle ise tüm dünyayı etkisi altına alan bu virüsün de, bizi bekleyen güzel neticeleri vardır. Allah’dan gelen her şey güzeldir. O’nun yarattığı her hâl bizim için hayırlı olandır. Medyanın yaydığı, her kanalda karşımıza çıkan olumsuz haberleri kapatıp, olumlu neticelere odaklanıp, bizi bekleyen mükâfatları düşünelim. Allah insanların hatalarına bedel, musîbetlerle temizliyor ve ardından rahmet ve şefkatiyle ikramlarda bulunuyor.

Gidişat gösteriyordu ki, insanın bulaşık eli, dünyadaki bütün dengeleri bozmuştu. Zulümler en şiddetli hâliyle yaşanmış, mazlumların âhı arşa yükselmişti. Kâinattaki adalet, nezafet, iktisat gibi dengelere kafa tutan insan, âdeta onları hiddete getirdi. Kader-i İlâhî de, görünmez bir memurunu musallat edip, insanlığın bulaşık elini her şeyden çektirip evlere bir nevî hapsetti. İşte insanlığın bu hapsinin güzel bir neticesi olarak, denizlerin, sahillerin temizlenmesi, Venedik kanallarında kuğuların ve balıkların görülmesi, İtalya’da yunusların limana kadar gelmesi, gelecek daha güzel günlerin müjdesidir.

Dünya temizleniyor! Hem madden, hem mânen temizleniyor. Düşünen ve bu musîbetten hisse alanlar, tövbe edenler için, geçmiş günahlarımızdan temizlenme gibi bir fırsat var. Maddî temizlik olarak ise, İslâmiyetin bir gereği olan beden temizliği ve temiz gıdalarla beslenmek, yaşadığı çevreyi temiz tutmak gibi esaslar şimdi bütün dünyaya yayılmış durumda. Bundan sonra bizi daha güzel ve daha yaşanılası bir dünya bekliyor.

Nasıl ki, birkaç ay ömrü kaldığı söylenen bir hasta, o son günlerini daha güzel geçirmek, daha dikkatli yaşamak için çaba sarfedecektir. Geçmiş hatalarını düşünüp pişmanlık duyup tövbe edecektir. Aynen öyle, şimdi bütün insanlar ölümü düşünmek ve ölüm korkusu ile karşı karşıya kaldığı için, hatalarını gözden geçirmek ve ahiret hayatını düşünmek zorundadır.

Öncelikle aileyi, kadını, gençleri, çocukları hedef alan kapitalist sistem, şimdiye kadar hep dışarıda cazip, renkli bir hayat olduğunu öne sürmüştü. Daha çok tüketeni daha mutlu olarak gösterip, insanları moda ve haz peşinde koşturuyordu. Şimdi bütün bu hedeflerin alt üst olduğunu görüyoruz. Dışarıda vakit geçirmekten bir araya gelemeyen aileler artık aynı çatı altında. Çocuklarıyla oyunlar oynayabiliyorlar. Eşler oturup sohbet edebiliyor.” Dışarda yeme, içme, israf ve gereksiz harcamaya artık son” diyor bu virüs. Bu sayede aile bireylerini aynı sofrada toplamayı başarıyor. Böylece Bediüzzaman Hazretleri’nin “en mühim vazifenin en küçük daire olan aile’de” olduğu tesbitini bir kez daha anlamış oluyoruz.

Uzmanlar virüsün çok hızlı yayıldığını söyleyerek insanlara bir korku salsalar da, biz “korkmayın” diyoruz. Çünkü, yayılma hızı kadar olumlu etkileri de hızla yayılıyor. Dün bir komşumla telefonda görüştüm. Yaşlı bir çift olan komşularının yalnız olduklarını tesbit edince, kapılarını çalıp tanışmışlar. “Bir ihtiyacınız olursa bizi arayın, siz dışarı çıkmayın, biz size getirelim” demişler. Onlar da çok memnun olmuş. Bu durum, “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” hadis-i şerifinin yaşanacağı sosyal hassasiyete kavuşacağımız günleri müjdeliyor. Bunu geniş dairede düşündüğümüzde “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” mantığı sona eriyor. Bütün ülkeler aynı dertten muzdarip olduğu için, yeri geldiğinde birbirlerine muhtaç duruma düşeceklerini anlamış durumdalar. Avrupa’da bazı ülkelerden koranavirüs sebebiyle Müslümanlara destek için ezan sesleri yükseliyor. Güçlünün güçsüzü ezdiği, büyük balığın küçük balığı yuttuğu kavgacı sistem son buluyor.

Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkıldığı, milletin açlık, fakirlik, çaresizlik içinde, savaşlardan yenik düştüğü, halkın ümitsizlik karanlıkları içinde kaldığı bir zamanda, Bediüzzaman Hazretleri’ne, aralarında peygamberlerin, her asrın önde gelen mebuslarının bulunduğu nurânî bir heyetten geliyordu. Biz de içinde bulunduğumuz duruma bu zâviyeden bakarak “Hazırda mükâfatımız ne?”, “Gelecekte bizi nasıl bir dünya bekliyor?” gibi soruların cevaplarına odaklanmaya, virüsten daha hızlı yayılan ümitsizliğin önüne geçip, gelecek güzel günleri müjdelemek gerektiğine dikkat çekmeye çalıştık.

Belki de bu virüs; kana bulanmış, masumların ahını almış, dünyayı hasta hâle getirmiş insanların kalbindeki kin, nefret, bencillik, hırs, kavga gibi virüsleri, temizleyen bir sağlık aşısı olarak gönderilmiştir. Kıyamet kopmadan evvel, İslâm güneşinin dünyayı aydınlatacağı günlere bir hazırlıktır. İstikbalde inşallah İslâmiyet’in kuvveti ve yardımıyla, daha medenî ve ahlaklı milletler ortaya çıkacaktır. Umûmî kriz, umûmî sulhu netice verecektir diye ümit ediyoruz.