İnsanın kendine zulmetmesinin hem bu dünyada zarardır, hem de ahirette hesabı sorulacaktır. Haramların tamamını “Neden?” diye sorguladığımızda, insanın kendine verdiği zarardan dolayı ortaya bir alacak-verecek davası çıkıyor. Meselâ vücudun hakkı temiz, helal gıdalarla beslenip sağlıklı yaşamak iken, insan haram maddelerle vücuduna zarar verirse, hem emanete hıyanet cezası, hem de haksızlığa uğrayan o vücudun tüm organ, doku ve zerrelerinin o kişiden bir alacak davası ortaya çıkıyor. Yani insan asla “Ben başkasına zarar vermiyorum ki, benim vücudum, benim kararım” diyemez. 

Verilere göre ülkemizde son yıllarda eğitimli kişilerde de artış gösteren intihar olayları karşısında üzüntü duyuyoruz. Bu vakaların sosyal medyada romantik müziklerle günlerce servis edilmesi, intihar edenin şirin, masum ve mağdur gösterilmesi de son derece yanlıştır. Bu şekilde haberler, gelecek intiharların önünü kapatmadığı gibi, sevdiği için canına kıymayı bir kahramanlık gibi göstermek ve teşvik etmeye sebep olur. Allah’ın verdiği canı ancak Allah alır. Kendini öldürmek, başka bir insanı öldürüp katil olmaktan daha aşağı bir kötülük değildir. Hatta, birini öldüren ahirette onunla yüzleşerek helallik isteyebilir, belki cezası ona göre değişebilir. Peki ya kendini öldüren? Kendinden helallik bile alamayacak. Çok daha kötü bir durumdur. 

 İntihar eden kişi yaptığı fiilin büyük bir günah olduğunu kabul ediyorsa günahkâr olarak gitmiştir. İmansız gitti denilemez. Ama Allah’ın yasakladığını helal ve normal görüyorsa küfre düşmüş demektir. Kişinin durumuna göre akıbetini ve ahiretteki durumunu ancak Allah bilir. Fakat bu konuda kesin ayet ve hadisler vardır. Meselenin önemi ve caydırıcı olması için bunların bilinmesi gerekir.

“... Kendinizi kendi ellerinizle tehlikeye atmayınız.” 1 

“Kendi nefislerinizi de öldürmeyin. Doğrusu Allah size karşı çok merhametlidir.” 2

 Birini öldürmekle ilgili ayetlerdeki hükümlerin tamamının insanın kendi canı için de geçerli olduğunu düşünebiliriz. Hadislere baktığımızda da intiharın çok büyük günah ve cezasının çok ağır olacağı karşımıza çıkıyor. Hadislere göre, insan ne ile ve ne şekilde intihar ettiyse kabirde ve Cehennemde o azabı tekrarlanacaktır. Peygamberimiz (asm) bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: “Kim, ne ile intihar ederse, kıyamet günü onunla azab olunur.” 3

Kim intihar ederse Cehennemliktir

Ebu Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre Efendimiz (asm) şöyle buyurmuştur:

“Kim kendisini dağdan atarak intihar ederse, o Cehennemde devamlı ve ebedî olarak sonsuza kadar kendini dağdan atar. Kim zehir içerek intihar ederse, zehirini eline alır ve Cehennem ateşinin içinde ebedî olarak onu içer. Kim de kendisini bir demir ile öldürürse, demirini eline alır ve Cehennem ateşinin içinde ebedî olarak o demiri karnına saplar.” 4 

Yine Ebu Hureyre’den (ra) rivayetle, Hayber Gazvesi sırasında büyük fedakârlıklar gösteren Kuzman’ın sonunda Cehenneme gideceği Peygamberimiz (asm) tarafından haber verilmişti. Bunun üzerine Ashab-ı Kiramdan Huzâî Eksüm, Kuzman’ı izlemiş ve aldığı yaralara sabredemeyip, kılıcı üzerine yaslanarak intihar ettiğini görmüştür. Kuzman’ın ölüm şekli Allah Resûlü’ne iletilince şöyle buyurmuştur:

“İnsanlar arasında öyle kimseler vardır ki, dış görünüşe göre, Cennet ehline yaraşır hayırlı işler yaparlar; halbuki kendileri Cehennemliktir. Öyle kimseler de vardır ki, Cehennemliklere ait kötü işler yaparlar, halbuki kendileri Cennetliktir.” 5 

 Demek ki bu mesele, kişinin ne kadar temiz kalpli, hayır sahibi, fedakâr ve ya namaz kılan, hafız, hoca vs. olup olmadığı ile ilgili değildir. Kuzman için de kaynaklarda müşriklere ilk ok yağdıran kahraman biri olduğu yazıyor ama sonu Cehennem oluyorsa bu konunun ne kadar ciddî olduğunun anlaşılması gerekir. 

Tövbesi mümkün olmayan günah

 Kendi hayatına son vermek, Allah’ın işine müdahale ve kadere isyandır. Allah’tan ümidi kesmektir. Ümitsizlik de günahtır. “Artık bana kimse yardım edemez” demektir. Oysa Allah, “Ben size karşı çok merhametliyim, çok bağışlayıcıyım, affediciyim” diyor. İntihar, bu davetlere kulak tıkamaktır. İnsan ne günah işlerse işlesin, tövbe ettiğinde Allah affeder ama kişi intihar ettiğinde ölümü ile tövbe kapısını da kapatmış olur. Yani geri dönüşü yok ve tövbe etmeden o büyük günahla ahirete gitmiş oluyor. Bunun ahirette nasıl bir pişmanlık olacağını özellikle gençler bilmeli ki, intiharı öyle bir kere olup biten, basit bir olay zannetmesinler. Asıl o zaman daha büyük ve hiç bitmeyen azaplar başlayacak ve “keşke yapmasaydım, keşke dünyaya dönebilsem” diyecek ama o “keşke”lerin orada bir anlamı olmayacak. 

Bu konunun dinî boyutu böyleyken, gençleri intihara sürükleyen sebepleri önlemek için  çalışmalar da yapılmalıdır. Bunlardan en önemlisi tahkikî bir iman kazandırmaktır. Dünyaya niçin geldik? Burada vazifelerimiz neler? Buradan nereye gidiyoruz? gibi hayata dair temel soruların cevabı kazandırılmalıdır. Dünyadaki acıların ve zorlukların kalıcı olmadığı, geçici olduğu, hiç bir durumun intihar kadar kötü olmadığı anlatılmalıdır. Hayat devam ettiği sürece her şeyin çaresi olduğu, bazen bizim hoşumuza gitmeyen durumun bizim için hayırlı olduğu bildirilmelidir. Hayatın anlamını ve imtihanda olduğunu bilen insan, eceli gelene kadar imtihanı kazanmak için çalışır. İmanla kabre girer, Allah’ın fazlıyla Cennet’e gider. 

Dipnotlar:

1- Bakara Suresi: 195

2- Nisa Suresi: 29

3- Buhârî, Müslim, Îmân

4- Buhâri, Kader, Müslim, İman

5- Buhârî, Tirmizi