Meşrutiyet, cumhuriyet ve demokrasi, Kitab-ı Mübin’de ifade edilen Şûrâ, istişare kelimelerinin bugünkü açılımı ve uygulama biçimi olarak ifade edilebilir.
İnsanlığın bu yönetim şekillerini Kur’an’dan alıp almadığını bilmiyoruz, ancak gelinen nokta Kur’an’a yaklaştırdığı söylenebilir.
Yani bütün müspet rejimler Kur’an’ın kastettiği hürriyetin yerini tutamasa da insanlık tecrübelerle demokrasi de ittifak ettiği için Kur’an reddetmez.
Bu vesileyle; demokrasi kültürü bir türlü gelişmeyen ve gelişme sürecinde her defasında inkıtaa uğrayan Türkiye’de, bunu hayata geçiren topluluk hiç şüphesiz ki Yeni Asya’dır.
Tek parti, tek adam, darbeler cemaatlerin lider, önder ve şeyh kültü hükümran olmasıyla despotizmin her yer yayılmasına sebep olmuş; katılımcılık ve çoğulculuk kültürünün gelişmesine mani olmuştur hep...
İslam Âlemi’nin, özellikle Türkiye’nin en büyük problemi demokrasiyi içselleştirmemesi ile STK’lardan başlayarak her yere yayılan bu anlayış yukarıyı daha da müstebit ediyor. Çünkü vatandaş hukukunu bilmiyor. Ya da bazı saiklerle seçtiğini zannettiği idareciye güveniyor. Yanlış yapmaz zehabı yukarıyı da istibdada zorluyor.
Bediüzzaman bu mevzuda;
“Evet bir millet cehaletle hukukunu bilmezse, ehl-i hamiyeti dahi müstebid eder”1 diyerek; Âlem-i İslâm’ın halini özetliyor.
Bütün bu menfî gelişmeler hengamında Türkiye şartlarının üzerinde demokratik bir olgunlukla sağdan/soldan fikir ehline hüsn-ü misal olmuş Yeni Asya cemaati, lider kültünden uzak, her ferdin söz sahibi olduğu Kur’anî metodlarla, var olan istişare zeminini sistemleştirerek (anayasa) geliştirdi ve yerleştirdi bünyeye…
Demokrasiden murat fertlerin görüşünü her zeminde beyan etmesine, mahallinden başlayarak kendi bölgesine ve umumî heyette söz sahibi olarak yöneticileri seçmede rol alabilmesidir.
İşte Yeni Asya, bir mahalde fertlerden başlayarak bütün hizmet birimlerinde aynı olgunlukla vatan sathına yayarak umumî heyeti (vekilleri) şekillendiriyor.
Meşveretlerle ferdin yetişemediği veya içtihad edemediği bir çok meseleyi umumi heyetle neticelendiriyor. Birimleri de bu heyet seçiyor. Yönetim kurulu, idari işler, organizasyon, denetleme, meşveret sekreteryası gibi yürütmeyi de yine bu heyet belirliyor.
2018’den evvelki sandıkla TBBM, hükûmet ve bakanlar kurulunun teşekkülünde olduğu gibi…
Ancak hükümetlerde inzibat kuvvetlerinin gücü, maliyenin ve örtülü ödeneklerin elinde bulunması ve denetlenmenin millette olmaması her türlü manipülasyonlara açık olması bir dört/beş yıl hükümetlerin elini güçlendiriyor. Hazineyle medyayı satın alabilmesi, MİT’in su-i istimâl edilmesiyle demokrasinin yeterince işletilmeme riski hep var olagelmiştir. Fakat tek adam rejimiyle bu risk de ortadan kalkmış tamamen sarayın insafına kalmıştır.
Yeni Asya’nın getirdiği meşveret sisteminde ise, icranın başında bulunan yönetim kurulunun hesap verebilirliği ile en ücra köşedeki bir ferdin bir telefonla başkana ulaşma imkânı, altı ayda bir heyet toplantılarında yüz yüze görüşmek ve her türlü hesap sorma serbestisi, hür iradenin tecellisi.
Elbette ki bu teknolojik asırda her türlü yanlışa, su-i istimalata kapılar açık, ihlâssızlık, hubb-u câh’ın çekiciliği veya birilerine yaranma maslahatçılığı mümkün.
Fakat bu aziz cemaatin seçme ve seçilme kriterlerine haiz fertlerin Risale-i Nur’da sebkat etmiş, külliyatı onlarca defa okumuş, haftanın bir kaç günü derslere gitmiş “ağabey” vasfına haiz liyakat sahibi çok kıymetli şahsiyetleri seçtiğinden her şeyden evvel Üstadına, cemaatine hesap vereceğini düşünen Allah korkusu olanlardan mürekkep bir kuruldur, ancak hâkim umumî meşverettir.
1.Asar-ı Bediiyye