Bu şehir neden önemli idi?

Meşhur gönüller sultanı buralı idi çünkü.

Bunu kendi ifadelerinden öğrendik.

Hem de, ”birkaç cihetle Ispartalı” olduğunu söylüyordu.

”Tarihçe ispat edemiyorum” diyordu.

Biz de Isparta’ya gönül düşürdük.

Onun nefes aldığı ve yürüdüğü yerlerde yürüdük.

Onu görenlere sorduk onu.

Hep iç çekerek anlattılar:

”Bir güneş gibi doğdu üzerimize, kıymetini bilemedik” dediler.

O, kimse ile uğraşmadığı halde, kara zihniyetli olanlar hep onun ile uğraştılar.

Kimseye gönül koymadı.

Vefatından önceki vasiyetinde herkese hakkını helâl etti.

“İslâmköyden bir adam çıkacak, bu devletin başına geçecek” demişti. Abdullah Çavuşa da o manada bir not vermişti.

Isparta’da İslamköy’den çıkan o adam Dünyanın bildiği bir insandı.

Demokratların başına geçti, kabrinin de o köyde olmasını vasiyet etti.

Isparta kahramanlarını sair talebelerine örnek gösterdi.

Etrafını nice kahramanlar sarmıştı.

İstanbuldaki âlimleri bırakıp, bu ihlâs sahiplerini daha ziyade sevmişti.

Hiç korkusu ve endişesi yoktu.

Gelecekten fevkalâde emindi.

”Kıyamete kadar gelecek talebelerimi avucumun içi biliyorum” diyordu.

Risaleler yazılırken bir talebesi endişe içinde, içten içe:”Üstad yazdırıp durur, bunları kimler okuyacak” diye düşünürken Üstad:

”Keçeli ben bunları Dünyaya okutacağım” diyordu.

Ve, şimdi Dünya Nurlar’ı okuyor.

Ne şan bekledi ne şöhret.

Adı Dünya klâsikleri arasına girdi.

Doğuda açmak istediği büyük üniversitenin hayali Isparta’da teessüs edildi.

O üniversitenin maddeten de gerçekleşeceği müjdesini verdi.

Hayatının son yılları Isparta da geçti.

Mekânlarını hüzün ve keder ile gezdik.

Adı Barla idi, Bedre, İslamköy, Kuleönü, Sav, Senirkent, Yalvaç, Eğirdir, İlama, Sıdre ve Çam Dağı idi..

”Barla, gün gelecek Nurlanacak” demişti.

Barla Nurlandı.

Bir yılda milyonlarca Nur sevdalıları Barla ve Isparta’yı ziyaret ediyor.

Adı dilden dile ulaşıyor.

Mevlidin manası bu.

Bu gönüller sultanını yadetmek.

İnşallah bu adet yıllarca devam edecek.

Yolunuz Isparta’ya düşsün.

Güllerini koklayınız.