Fakat maatteessüf, ekseriyetçe Risale-i Nur Şakirdlerinin nazarlarını dünyaya çevirmek ve huzur-u kalbi bozmak için bazı taarruzlar yüzünden o ihlâs, o huzur-u tam, bir derece zedelenir. Merak etmeyiniz; her şeyi Cenab-ı Hakk’a havale edip, öyle taarruzlara ehemmiyet vermeyin.

Kastamonu Lâhikası, Mektup No: 162, s. 275

***

İnsan, nihayetsiz âcziyle nihayetsiz beliyyata maruz ve hadsiz a’dânın hücumuna mübtelâ ve nihayetsiz fakrıyla beraber nihayetsiz hâcâta giriftar ve nihayetsiz metalibe muhtaç olduğundan vazife-i asliye-i fıtriyesi, imandan sonra duâdır. duâ ise, esas-ı ubudiyettir.

.......

duâ, bir sırr-ı ubudiyettir. Ubudiyet ise, halisen livechillâh olmalı. Yalnız âczini izhar edip, dua ile O’na iltica etmeli; rububiyetine karışmamalı. Tedbiri O’na bırakmalı, hikmetine itimad etmeli, rahmetini ittiham etmemeli.

Sözler, Yirmi Üçüncü Söz, s. 353-354

***

MÜ’MİNİN MÜ’MİNE DUÂSI NASIL OLMALI?

Birinci Sualiniz: Mü’minin mü’mine en iyi duâsı nasıl olmalıdır?

Elcevap: Esbâb-ı kabul dairesinde olmalı. Çünkü bazı şerâit dahilinde duâ makbul olur. Şerâit-i kabulün içtimaı nisbetinde makbuliyeti ziyadeleşir.

Ezcümle, duâ edileceği vakit, istiğfar ile manevî temizlenmeli; sonra makbul bir duâ olan salâvat-ı şerifeyi şefaatçi gibi zikretmeli ve âhirde yine salâvat getirmeli. Çünkü, iki makbul duânın ortasında bir duâ makbul olur.

* Hem, “bizahri’l-gayb” yani “gıyaben ona duâ etmek,”

* Hem hadiste ve Kur’ân’da gelen me’sur duâlarla duâ etmek; meselâ “Allah’ım, Senden kendim ve onun için dinde, dünyada ve ahirette af ve afiyet diliyorum.” [Hâkim, Müstedrek, 1:517.] “Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Ve bizi Cehennem azabından koru” [Bakara Sûresi: 201.] gibi câmi’ duâlarla duâ etmek,

* Hem hulûs ve huşû ve huzur-u kalp ile duâ etmek,

* Hem namazın sonunda, bilhassa sabah namazından sonra,

* Hem mevaki-i mübarekede, hususan mescidlerde,

* Hem Cuma’da, hususan saat-i icabede,

* Hem şuhur-u selâsede, hususan leyali-i meşhurede,

* Hem Ramazan’da, hususan Leyle-i Kadirde duâ etmek, kabule karin olması rahmet-i İlâhiyeden kaviyyen me’muldür.

O makbul duânın ya aynen dünyada eseri görünür; veyahut duâ olunanın ahiretine ve hayat-ı ebediyesi cihetinde makbul olur. Demek, aynı maksat yerine gelmezse, duâ kabul olmadı denilmez, belki daha iyi bir surette kabul edilmiş denilir.

Mektubat, Yirmi Üçüncü Mektub, s. 327

LÛ­GAT­ÇE:

a’dâ: Düşmanlar.

câmi’: Kapsamlı.

esas-ı ubudiyet: Kulluğun esası.

esbâb-ı kabul: Kabul sebepleri.

gıyaben: Gıyabında, hâzır olmadığı bir şekilde.

halisen livechillâh: İhlâs ile, Allah için.

karin: Yakın.

leyali-i meşhure: Meşhur geceler.

me’sur: Nakledilegelen; seleften halefe nakl ve rivayet olunan meşhur ve muteber haber.

mevaki-i mübareke: Mübarek mevkiler.

rububiyet: Rablık, Cenab-ı Hakk’ın terbiye ve idare ediciliği.

saat-i icabe: Cuma vaktinde gizlenmiş, duaların makbul olduğu saat (vakit).

şerâit: Şartlar.

şerâit-i kabul: Kabul şartları.

şuhur-u selâse: Üç aylar.

vazife-i asliye-i fıtriye: Yaratılıştan gelen asıl vazife.