Abdullah Yeğin: “Sofralarını bazen zeytin de süslermiş Üstad’ın. Pirinç ya da şehriye çorbası da iftar ve sahur menülerinden. Kısa süren yemeğin ardından hemen ibadete çekilir. Yatsı namazında imamlık yapar, teravih namazlarında genellikle Tahiri Mutlu’yu imamete geçirir. Huşu ile kılınan namaz iki saati aşkın bir sürede tamamlanır. Ramazan’ın bir kısmında teravihleri bir süre camide kılar ama imam namazı hızlı kıldırdığı ve o da sureleri okumakta yetişemediği için camiye gitmekten vazgeçer.

“Fıtrî uyku beş saattir.” diyen Bediüzzaman, Ramazan gecelerinde yatmamaya özen gösterir. Son on beş günü ise bu prensibe daha bir önem verir. Kendisi yatmadığı gibi talebelerinin de yatmasını istemez. İmsak vaktine kadar yalvarır; ibadetle meşgul olur.

Abdullah Yeğin, Üstad’ın yatağının baş ucunda beş metre uzunluğunda, bir metre eninde bir dua kağıdı olduğunu ve burada yazan isimlere her sabah dua ettiğini anlatıyor. O zorlu hapishane şartlarında bile bu özelliğini terk etmez, sabahlara kadar ellerini dergâh-ı İlahî’ye açarak Cevşen, Evrad-ı Bahaiye, Delail-i Nur, Hülasatü’l-Hülasa, Hizbü’n-Nuriye, Tahmidiye ve Sekine dualarını okur.

(Necmettin Şahiner, Son Şahitler, 4. Cilt)