Savaşın neticesinde mermiyi taşıyıp savaş gemisine isabet ettirilmesi Allah’ın yardımıyla olduğu izahtan varestedir.

Peygamber Efendimizin (asm) mayınları boğaza yerleştiren yüzbaşıya, rüyasında  mayınları nereye yerleştirilmesi gerektiğini manevi olarak tebliğ etmiştir.

Seyit onbaşı askerlik görevinden sonra sivil hayatta kömür satarak zorluklarla geçimini sağlamaya çalışmış. Vaizin camide komutan paşanın cami adabına aykırı şekilde kanaatime göre ismini söylemesi uygun olmamıştır. Hem o zat savaş bittikten sonra tarihçilerin vesikalarına göre o bölgedeki bir birliğe sonradan atanmış olduğunu biliyoruz.

Seyit onbaşıya savaş sonrasında maaş bağlanmak istenmiş ‘Ben Çanakkale savaşında Allah rızası ve vatanım için savaştım’ diyerek maddi dünyevi menfaati kabul etmemiştir.

Mehmet Akif de istiklal marşını Taceddin Dergahında manevi atmosferde yazmasını tamamlamış, teklif edilen ödülü reddetmişti. Şiir karşılığı 500 lira mükafatı almamıştır. ’Ben milletim için yazdım. O benim değil milletimindir. Allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırtmasın’ diyerek dünya menfaatlerine mükafatlarına kapalı kalmıştır. Allah rızası yolunda olanlara binlerce selamlar, rahmetler olsun.

Cuma namazından çıktıktan sonra camide vaaz eden kardeşimize; ‘Güzel konuştun, yalnız o zatın ismini söylemen camide uygun olmadı’ diyerek özel ikazımı yaptım.

Sonradan orada eski bir öğrencimle konu hakkında konuşurken, eski öğrencim “Bunda bir sakınca yok” deyiverdi. Böyle acıklı İslami siyasetçilerle karşılaşıyoruz. Maalesef çok olumsuz menfi durumlar, soğuk bakışlar, kamplaşmalar ve kutuplaştırmalar var. Halbuki Risale-i Nurlar doğru islamiyeti, müspet hareketi, marifetullah ve muhabbetullahı anlatır. 

‘Müminler kardeştir’ Kur’an’ın temel düsturu ile bütün olumsuzları bırakıp Bediuzzaman’ın bu zamanda ‘muhabbet fedaisi’ olma davasına hepimizin ihtiyacı bulunmaktadır.