Biliyorsunuz Adana verimli toprakları gibi edebiyat dünyasına kazandırdığı isimleriyle de meşhur. Zengin bir kültür dünyası var. İnsanları gezmeyi, yemeyi sevdiği kadar okumayı da seviyor.

Akdeniz ikliminin özellikleri insanlarında da görülüyor. Neşeli, cıvıl cıvıl bir ortamda çok farklı fikirlerde, farklı dünyalarda insanların kaynaştığı ortamda havada kitap kokusu hakimdi…

ARI KOVANI GİBİ

İşte böyle bir mekânda Yeni Asya Neşriyat standımız çeşitli ebatlarda basılan Risale-i Nur Külliyatı’yla, farklı alanlardaki yüzlerce kitabıyla, dergileri ve gazetemizle fuarda ilgi odaklarından birini oluşturdu.

Havaalanından beni alan kardeşim fuar organizasyonundaki hanımların faaliyetlerini anlatıyor. 

Anlattıklarını fuara geldiğimde tek tek standımızda müşahede ediyorum: 

Adana Yeni Asya cemaati fuarla ilgili çok hoş bir organizasyon yapmışlar.

• Haftanın günlerini ve saatlerini nöbet sırasına göre planlayarak aile boyu eş ve çocuklarıyla stand ve çevresinde vazife almışlar. Dost ve arkadaşlarını dâvet ediyor, yönlendiriyor, kitaplar hakkında bilgi veriyorlar. Tabiri caizse yakaladıklarını bırakmıyorlar. Evlerinden getirdikleri eski dergileri kitap alsın almasın ilgili gördükleri herkese hediye ediyorlar.
• “Bu kitabın adı neden Asayı Musa?” diye soran hanım arkadaşına “Çünkü…” diyerek imanî bir sohbete başlıyor.
• Kitapları incelerken “Siz AB’yi mi istiyorsunuz?” diyen üniversite talebesine içtimaî bir Nur dersini ayaküstünde yapıveriyor.
• Kısık sesi, üzgün gözleriyle “Eşimle öğretmenlikten atıldık. Yeni Asya’dan başka sesimizi duyan yok” diyen hanımefendiyi “Adalet ergeç tecelli eder” diye teselli ediyoruz.
• Liseli hanım talebeleri gazetemizin Elif ekinde makaleleri yayınlanacak kadar mahirler.
• Üniversiteli hanım kardeşlerimiz fuara özel mütevazi bütçeleriyle küçük bir tanıtım broşürü hazırlamışlar dağıtıyorlar.
• Eski dergilerin dağıtımını yapanlar ise yüzlerinden tebessüm eksik olmayan, gözleri ışıl ışıl iki afacan. İkisinin de adı Ömer. “Benim oğlumla adaşsınız” diye takılıyorum. Arı kovanı gibi dergi tanıtımı yapıyorlar. Hediye ediyorlar, ilgili gördüklerini kitap standına yönlendiriyorlar.
• Nemli gözleriyle “Hayatın anlamını arıyorum” diyor akademisyen bir hanım. “Risale-i Nurlar’ı okumak beni çok rahatlatıyor. Okumaya devam ediyorum. Tesettür Risalesi’nden aldığınız notları kitaplaştırmanız çok ilginç. Ben de deneyeceğim. Sadece biraz cesaret lâzım yaşamak için…” diyor. Belli ki iç dünyasında derin fırtınalar yaşıyor. Duâ ediyoruz onun için.
• Diğeri bir küçük hanım. Çok farklı dünyalardan oldukları belli. Elinde hediye aldığı dergilerimizle annesini çekiştirip ısrarla “Şefkat Kahramanları”nı istiyorum anne. Çok güzel” diyor. Anne ile şaşkın bakışıyoruz. En sonunda ikimiz de gülüyoruz Nehir’e. Küçük hanıma “Şefkat Kahramanları”nı imzalıyoruz. Dergilerimizle ilgili sohbet ediyoruz.
• Bir bey “Örtünmek Hürriyettir” kitabına gözlerini kısıp kısıp uzun uzun bakıyor. Tesettür âyetlerini, Bediüzzaman’ı, Tesettür Risalesi’ni anlatıyoruz. “Örtünmek esarettir. Çağdışılıktır. Benim hanım da örtüneceğim diye tutturdu, ama verdim ağzının payını” tarzı bir cümleyle karşılık veriyor. Söylenerek uzaklaşıyor.
• İmtihan dünyası işte!

HÜLÂSA

Sahabelerin panayırları niçin tebliğ mekânları olarak kullandıklarını daha iyi anlamamıza vesile oluyor yaşadıklarımız… O zamanın panayırları şimdinin fuarları.

Faaliyette lezzet var. Delil mi istersiniz?

İşte muhteşem organizasyonlarıyla Adana kahramanları!