Başında beyaz namaz örtüsü  dersi dikkatle dinleyen yaşlıca bir hanım söz alıyor: “Evlâdım! Bizler ateşinde yandık sizler közünde ısınıyorsunuz. Şimdi şartlar çok rahat. Rahmetli eşimin Risale-i Nur derslerine iştirak ettiği bilinirdi. Dükkânında da özel okumaları ya da arkadaşları geldiğinde okumak için Risale-i Nurları bulundururdu. Bir gün polisler işyerine baskın yaptılar. Onu elleri kelepçeli çarşı içinden geçirip karakola götürdüler de, o kadar esnaf komşuları içinden biri bile çıkıp “Bu masumu nereye götürüyorsunuz? Suçu ne?” diye sormadı. Biz  öyle zor şartlarda Risale-i Nur’a sahip çıktık, imtihanımız öyleydi. Huzurluyduk ‘Zahmette rahat var’dı. Şimdiki gençlerin imtihanı da rahatta. Şartlar çok kolay, çocuk az, makineler otomatik, ev işi kolay. Gelir yüksek. Risale-i Nurlar her yerde serbest. Gel gelelim rahatta zahmet var!”

İHLÂSIN SAMİMİYETİN KERAMETİ

Dört beş katlı yeni binayı gelen misafire gezdiren genç kız bodrum dairenin kermes hazırlıkları için kullanıldığını, sıcak yaz günlerinde de serin bir ortamda neşeli Risale-i Nur derslerinin yapıldığını anlatıyor: “Birinci kat dersler için, ikinci kat geniş katılımlı seminerler için, üçüncü kat ise üniversiteli talebelerce kullanılıyor. En üst çatı kat ise yaz gecelerinde keyifli sohbetler için elverişli.” Her şeyi dikkatle inceleyen misafir hanımın ise ağzından sıkça “Maşallah!” ifadeleri dökülmekte. Her şey  yeni, tertemiz, modern, düzenli, intizamlı. Hanımların gözleri şevkten, mutluluktan pırıl pırıl… Hizmet merkezinin yapım hikâyesi ise çok ilginç: Risale-i Nur sohbetleri için kullanılan  mekân cemaatin genişlemesiyle artık dar gelmektedir. Gündemlerinde hanımlar için daha geniş bir yere çıkma konusu vardır. Bir taraftan gıda kermesleriyle, küçük yardımlarla para toparlamaya çalışmakta, bir yandan  da duâ  etmektedirler. Risale sohbetlerine katılan kişilerden Allah’tan daha geniş bir mekân nasip etmesi için namaz akabinde duâ rica ederler. Herkes duâsında ilk sırada bunu zikredecektir. Hiç beklemedikleri bir gelişme olur. Derse yeni katılan hanımlardan biri arsa konusunda eşinin yardımcı olacağı müjdesini verir. Eşi bir kilo altın bağışlayacaktır. “Ben yatırımımı çok hayırlı bir işte kullanıyorum” demektedir. Zira rüyasında vefat eden eski eşini görmüştür. Oldukça zengin saliha bir hanım olan ilk eşi ‘Bey  benim mirasımı hanımların hizmetinde kullanmanı istiyorum!” diyerek beyinden ricada bulunmuş, eşi de “Sen hiç merak etme hanım! Senden kalan mirası hoşuna gidecek en iyi şekilde değerlendireceğim!” sözünü rüyasında vermiştir. Görülen bu rüyadan habersiz yeni hanım evde sohbet sırasında eşine Risale Nur dersi yapılan mekânın çok dar ve yetersiz olduğundan bahis açınca yatırımın adresi de belli olmuştur. Altı ay gibi kısacık bir zamanda binanın inşası biter. 
Şimdi sıra içinin döşenmesindedir. Ellerinde kalan cüz’î bir miktar parayla mobilya mağazasına giderler. Birkaç çekyat alacaklardır. Mağaza sahibi “Size halı da gerekir, nevresim, havlu, perde de gerekir!” deyip bütün binanın döşeme işini ücretsiz olarak “hayırlı iş yapıyorum!” diyerek bir çırpıda hallediverir. O gün hanımlar bayram çocukları gibi  şenlerdir… Şimdi sadece şehirlerindeki değil, çevre illerdeki programlara da mekânlarını açarlar… Yaşadıkları hizmetin, ihlâsın, samimiyetin kerametidir.