Dünyanın peşinden koştum yoruldum,
Malım dediklerim benim değilmiş.
Ne gördüysem benim diye sarıldım,
Benim dediklerim benim değilmiş.
A.Y
Dünya hayatının pek çok neticesi, semeresi, faydası ve gayesi vardır. İnsan hayatı boyunca çalışır, çabalar, bir şeyler kazanır. Kazandıklarını “ben kazandım, bütün bunları kendi aklım ve gayretimle elde ettim, bunlar benim malım” demeye hakkı yoktur. Kazandıklarımı dilediğim gibi harcarım diyemez. Çünkü bu hayat insanın olmadığı gibi, semeresi de sadece insana ait değildir.
Bediüzzaman Hazretleri bu hususta şöyle der: “Bir hayatın bütün faydaları, bir zihayata ait değildir.” 1 Çünkü bu neticelerin binde biri kendisine ait ise, binde dokuz yüz doksan dokuzu, ona o hayatı veren Cenab-ı Hakk’a aittir. Bütün bu neticelerden, semerelerden kendisine cüz’î bir pay vardır. Hayatımızın asıl gayesi ve neticesi, O’na dönecektir. Daha doğrusu, hayatta kazandıklarımızı ahirete götürüp, Rabbimize takdim edeceğiz. “Allahım, bana verdiğin ömürde, elde ettiklerim bunlar, dünya hayatımın neticesi ile huzurundayım” diyeceğiz.
İşte bu takdim neticesinde Rabbimizi razı edebildiysek, ömür sermayemizi güzelce değerlendirmiş, hayat defterini kazançla kapatmışız demektir. Yoksa sermayeyi çar çur etmişsek, elimizde günahlardan başka bir şey olmadan Cenab-ı Hakk’ın huzuruna çıkmışsak, orada mahcup ve müflis bir tüccar durumuna düşeriz ve belki de Allah’ın gazabına maruz kalırız. Oradaki pişmanlığımız da bize bir fayda sağlamaz.
Peygamber Efendimiz (asm) “Dünya ahiretin tarlasıdır” buyurmuşlardır. İnsan tarlaya ne ekerse, onu biçer. Ektiğini semeresi ile birlikte biçmesi için de, eline verilen tohumu zayi etmeden doğru zamanda toprağa atması, gerekli bakımları yapması sulaması, haşarat ve yabancı otlardan koruması ve hasat zamanı da ziyan etmeden hasadını yapıp ürününü elde etmesi gerekir. Böyle yaparsa, dünya tarlasında bol ve berekli bir verim elde ederek ahiret âlemine zengin bir şekilde döner. Orada Rabbine takdim edeceği güzel neticeler elde eder.
Tembel ve sorumsuz bir çiftçi gibi, elimize verilen ve kıymetli bir tohum olan ömür sermayesini, sırf dünya için kullanarak acı ve zehirli semereler elde edersek, Rabbimizin huzuruna çıktığımızda burada elde ettiklerimiz orada önümüze gelir. Allah korusun, Cehennemde zakkum meyveleri ile karşılaşırız. Dünyada ektiğimizi biçmiş olmanın pişmanlığı ile baş başa kalırız. Dünya tarlasında ektiğimiz ve diktiğimiz tohum ve çekirdekleri, rahmet suları ile sularsak, yabancı ot ve haşaratlardan, tövbe ve istiğfar ilâcı ile korursak, bismillah ile ektiğimiz tohumları elhamdülillah ile hasad edersek, Ahirette Rabbimizin razı olacağı semereleri gönül rahatlığı ile Kendisine takdim edebiliriz.
Dipnot:
1- Mesnevî-i Nuriye, 183.