Haberde hem Kâmil Darbaz, Vakkas Altınbaş, Orkun Altınbaş gibi dava taraflarının ve hem de Onur Koru gibi akademisyenlerin ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanı Adem Albayrak’ın adı da geçirilmişti. 

Haberde ayrıca Abdullah Yaman’ın iki oğlunun “FETÖ üyeliği” sebebiyle yani “terörist olduğu için” kamu görevinden uzaklaştırıldığı iddiası da vardı. 

“Var” denilen yolsuzluklarla ilgili olarak ise haberde hiçbir somut delil yoktu. Sadece “İddia ediliyor” türünden klasik söylem vardı. 

Haberin altına yazılan ve Yeni Şafak’ın yayınına izin verdiği “okuyucu” yorumları da aslında haberin amacını ele veriyordu. 

Abdullah Yaman bu ağır ithamlara karşı sessiz kalmadı. Bazılarının hakaret olarak dahi görebileceği sert bir üslupla ve sosyal medyası vasıtasıyla kendisini savundu. 

Hatta kendisine saldıran gazete hakkında “Yeni Şafak çetesi” deme cesaretini ve cüretini gösterebildi. Olayı “itibar suikastı” olarak ya da “itibar cellatlığı” olarak tarif etti ve yargıyı ve meslektaşlarını göreve davet etti. 

Böylece gördük ki “demokrasilerdeki dördüncü kuvvet” denilen basın, demokratik devletin diğer bir kuvveti olan yargı organının bir yüksek temsilcisi ile çatışma içine girebiliyor. 

Biz şahsen bu çatışmanın dışındayız. Öyle de kalmalıyız. Zaten, Abdullah Yaman’ı, sempozyum gibi akademik ortamlarda meslekî sebeple bir arada bulunmuş olmak dışında tanımayız. 

Ama Yaman’ın “yürek yemiş” dedirtecek cesareti tebriki hak ediyor. Yeni Şafak’ın habercilik adı altında ve aslında kullanışlı damga ile yaptığı “itibar suikastı” ise elbette en azından kınanmalı ve engellenmeli. 

Taraflar birbirlerini yargıya da şikâyet ettiler. Hikâyenin gerisi henüz gelmedi. Nasıl gelir bilinmez. 

Bizim için asıl mesele, “bu zamanda Yeni Şafak gibi bir gazetede bu şekilde bir haber nasıl yapılabiliyor” diyenlerin şaşkınlığı. Zira şimdi şaşkınca şaşıranların, Erdoğan iktidarı değiştikten sonraki gümbürtüde ortaya çıkacak samimi ve hakiki şaşkınlığını görmeyi merakla bekliyoruz. 

Gerçekten, o günler geldiğinde, “kimler kimlerle beraber” olacak, yaşayanlar hep birlikte görecek. 

Yaman’ın açıklamasının ilk parag-rafındaki “dünyevi çıkarları için FETÖ yaftasını sağa sola pervasızca sallayan namussuzlar” cümlesine ışık tutması için, buraya, bir zamanlar yazdığımız ve “Bunu da yazın Hocam, bu günle alakası yok(!) ama belki geleceğe ışık tutar…” ile biten mütevafık bir yazımızın linkini bırakalım ki Namık Kemal’in o meşhur şiirinde söz ettiği “erbab-ı denaet”in vasıfları anlaşılsın:

https://www.yeniasya.com.tr/ahmet-battal/merkep-adam-ve-odun-adam_371788

Bu arada, yandaşı ve fondaşıyla merkez medyanın bu konu hakkında sessiz kalışı da “kuzuların sessizliği”nden beter. O da ayrı mesel ve ayrı mesele.

Onlar olaya galiba şöyle bakıyorlar: “Reis ikisini de çağırır ve kulaklarını çekip işi tatlıya bağlar. Biz şimdi taraf olup sonrasında durup dururken madara olmayalım!”

Hâlbuki belki de mesele başka… 

Ve belki de zamanla anlaşılır. Kim bilir?