Evet, 29 Eylül 2019 Pazar günü, Fransa Başbakanı Edouard Philippe, aşırı sağcıların düzenlediği toplantıda yapılan İslâm karşıtı açıklamaları “mide bulandırıcı” şeklinde değerlendirmiş. Philippe, bu ifadelerin aynı zamanda Fransa’nın değerlerine aykırı olduğunu söylemiştir. 

Hükümet Sözcüsü Sibeth Ndiaye de, France Inter radyosunda aptığı açıklamada, Zemmour’un ifadelerine tepki göstermiş ve nefret muhtevalı konuşmalarla mücadele edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Öte yandan toplantıya katılan gazeteci Elisabeth Levy’nin “Düşünce hürriyeti hakkında konuşacaktık, ancak sadece İslâm ile ilgili konuştuk” sözü ise çok düşündürücü ve ibret vericidir.

Hepimize düşen yani İslâm Âlemi olarak bizler, İslâm dinî ve insanî değerler adına bu mert ve cesur çıkışa sahip çıkmalıyız ve başta Fransa’da oturan Müslümanlar olmak üzere Fransa Başbakanı ve Hükümet sözcüsünü tebrik ve takdir etmeliyiz.

Fransa Başbakanı Edouard Philippe ve Hükümet Sözcüsü Sibeth Ndiaye de France’ye sahip çıktıkları değerlerin, hem İslâmiyet ve hem de insaniyete ait ortak değerleri olduklarını bildirilmelidir. Bediüzzaman Said Nursî’nin Risale-i Nur’daki meslek ve meşrebiyle izah, ispat edip, ikna ve tenvir ve irşad edilmelerini sağlamalıyız. Bu zihin bulandıran ve kafa karşıklıklara sebep olanlara karşı; ismiyle ve resmiyle yanlış anlatmış oldukları ve yanlış lanse edip insanları ürkütmeye çalıştıkları şimdiki Avrupa ülkelerindeki Müslüman din aleyhtarlığını kendi lehimize çevirmek için önemli bir fırsat olarak değerlendirmeliyiz. Evet bunu bugünkü İslâm Âlemindeki ‘’siyasî İslâm’’ için değil; ‘’İslâmiyet ‘in gerçek siyaseti’’ adına bir kazanç olarak kabul etmeliyiz.

İşte bunun için, Fransa Başbakanı Edouard Philippe ve Hükümet Sözcüsü Sibeth Ndiaye de France’ye; sizin ‘Fransa’nın değerlerinden maksadınız ve kastınız eğer gerçek demokrasi ve insanî değerler ise; biliniz ki; bu insanî değer ve gerçek demokrasi; İslâm dininden alınmış ve dinimizde fazlasıyla vardır’ demeliyiz. 

Nasıl ki, Avrupa’da ‘Türk’ denince; hemen ‘Müslüman’ akıllarına gelmektedir. Öyle de Bediüzzaman Said Nursî’nin de Mektubat’ta Yirmi Altıncı Mektup’taki tesbit ve ispat ettiği gibi ‘’Nerede Türk taifesi varsa Müslümandır. Müslümanlıktan çıkan veya Müslüman olmayan Türkler, Türklükten dahi çıkmışlardır (Macarlar gibi)’’ 1

Yani Bediüzzaman Said Nursî’nin Divan-ı Harbî Örfî’de işaret ettiği ‘’Bizim cemaatimizin meşrebi muhabete muhabbet ve husûmete husûmettir; yani beynelislâm ve muhabbette imdat ve husûmet askerini bozmaktır. Mesleğimiz ise, ahlâk-ı Ahmediye (asm) ile taallûk ve Sünnet-i Peygamberîyi (asm) ihya etmektir. Ve rehberimiz, ve kılıcımızda berahin-i katıa ve maksadımız ilâ-i kelimetullahtır. 2 ‘’Zira medenîlere galebe çalmak ikna iledir, söz anlamayan vahşîler gibi icbar ile değildir’’ 3 demektedir. Yine aynı eserin başka bir yerinde ise ‘’Biz muhabbet fedaileriyiz husûmete vaktimiz yoktur” diyor.

DİPNOTLAR:

1- Mektubat s, 543. 2- Divan-ı Harb-i Örfi s. 145. 3- Divan-ı Harb-i Örfi s. 149.