Dolayısıyla “Batınî, manevî kalbimiz mahall-i imandır.” 1 Kalbimize konan hadsiz sevgi potansiyeli, ebedî bir güzelliğe sahip bir Zata yönelmek için verilmiştir. 2 Çünkü kalbin yaratılmasının sebebi, sevgi ve sevgilileri yaratan gerçek Sevgililer Sevgilisi’ni sevmektir.

İnsanın en kıymetli hissi olan sevgi, eğer tevhit sırrı yardım etse (yani sonsuz Sevgi Sahibi’nden güç alırsa), bu küçücük insanı, kâinat kadar büyütür ve genişlik verir ve yaratılmışların nazenin bir sultanı yapar. 3

Bizi sultan yapan sevgi, gayr-i meşrû olabiliyor? 

Gayr-i meşrû sevgi nedir?

Başkasına düşmanlık besleyerek telkin edilen; 4

Yalnız maddeye, nefse, hasis çıkarlara hizmet eden; sevgiyi verene ve sevgilileri yaratana yönelmeyen haksız, yersiz sevgi gayr-i meşrû bir sevgidir. 

Düşmanlığa, 5 aç canavara ve nefse beslenen sevgi de gayr-i meşrûdur. 6

 Zira yaratılış, fıtrî, tabiî ve lâyık olmayan şeyi reddeder, atar. (Şehvanî sevmekler, bahsimizin dışındadır.) 7 

Kalbini dünyevî sevgililere tapınmaya yönelten, onlara aşırı sevgi besleyen, sevgisini gayr-i meşrû yolda harcamış demektir. 

Hz. İsa’yı (as) “Allah’ın oğlu”, Hz. Ali’yi “İnsanüstü bir varlık” diye sevmek bu çerçevededir. 

Şöyle de tarif edilmiştir: Meylin iki katı ihtiyaç; ihtiyacın iki katı aşktır. Aşkın iki katı ise incizap; cezbeye (çekim alanına) kapılmaktır. 8 

Eğer çekim, Hakk’a yönlendirilirse, İlâhî aşk olur. 

Aşk duygusu bize; kulluk yoluyla, mahbûbiyete (sevgi makamına) kadar gitmek; 9 Mutlak seven ve sevilen Allah’a ulaşmak için verilmiştir. 

Aşk, Esmâü’l-Hüsna’dan olan Vedûd; çok şefkatli olan ve çok sevgi beslenen, seven, sevilenle hemhal olmaya vesiledir. 10

Dipnotlar:

1- Bediüzzaman, Lem’alar, s. 15. 2- Bediüzzaman, Lem’alar, s. 20. 3- Bediüzzaman, Şuâlar, s. 21. 4-Bediüzzaman, Münâzarât, s. 118. 5- Bediüzzaman, Hutbe-i Şâmiye, s. 27. 6- Bediüzzaman, Sözler, s. 648. 7- Bediüzzaman, Sözler, s. 321-322. 8- Bediüzzaman, Sünûhât, s. 35. 9- Bediüzzaman, Mektubat, s. 442. 10- Age. s. 34.