Herşeyi benzersiz yaratan Fatır-ı Hâkim sonsuz kudret sahibidir, kanunları koyan O’dur ve onları istediği zaman değiştirir, yavaşlatır, hızlandırır, durdurur.
Mi’rac bir mu’cizedir. Yani, olağan dışı bir hadisedir. Ancak, bunu kâinattaki “zaman ve hız” kavramları içinde zihnimize yaklaştırabiliriz. Ve Mi’rac, yine bu tabiat kanunlarının, kâinatın derinliklerinde cereyan etmiştir. Bunu, CERN (Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi), NASA (ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi) gibi kuruluşların verilerini araştırıp yorumlayarak ortaya koymaya çalışıyoruz.
Mi’raca, ışık hızı, “evrensel hız sınırı” çerçevesinde ele alınabilir. Fotonlar ışık parçacıklarıdır ve “Higgs alanı” (deniz gibi ve bunun içinde yüzmek gibi) diye isimlendirilen bir saha içerisinde hareket ederler.
Farklı parçacıklar Higgs alanıyla farklı şiddetlerde etkileşime geçerler. Bu sebeple bazı cisimler daha ağır, bir kısmı ise daha hafiftir. Fotonlar da Higgs alanından geçerler; ancak onunla hiç etkileşmezler, olduğu gibi içinden geçer giderler. Dolayısıyla onların hızlarını kesecek bir unsur yoktur. Tek sınırları, sabit hızlarıdır. Yani, yaratılış kanunlarında onlara verilen en yüksek hız sınırıdır.
Herşey hızına, zamanda akışına göre bir kütleye sahip olur. Fotonlar kütlesizdir. Kütlesizden daha kütlesiz bir maddî yapı var edilmemiştir. Dolayısıyla fotondan daha “hafif” olup da, daha hızlı gitmesini hayal edebileceğimiz bir parçacık var olamaz.
Işık hızına yaklaşma denemelerinde en fazla, Higgs bozonunun bulunması ile CERN’de şahit olundu.
Sonuç: Kâinatta bütün yüklü parçacıklar (her kozmik ışın, her atom çekirdeği, her proton) ışık hızı ile sınırlanmıştır. Aslında Büyük Patlama’nın kalıntısı sebebiyle, “Tam olarak ışık hızıyla bile değil; ışık hızına çok yakın bir hızla sınırlanmıştır.” demek, daha doğru olur.
Peki hız neden bu şekildedir ve saniyede 300.000 kilometre civarındadır? Einstein, Özel Görelilik Teorisi’ni formüle etmek için ilginç bir metot kullanmış:
Kâinatı bir fotonun gözlerinden görmeye çalıştı. Fark etti ki, işler bir fotonun gözünden çok çok farklıydı. Meselâ, eğer ki bir fotonsanız, zamanın sizin için hiçbir anlamı yoktur. Var olan her şey, bir anda var oluyormuş gibi gelir.
Diyelim ki 4 milyar ışık yılı ötede bulunan bir yıldızda üretilen mutlu, küçük bir fotonsunuz. Biz de “Dünya”da bulunan kişiler olalım. Bize göre sizin gözümüze ulaşmanız tam 4 milyar yıl sürmüştür. Öte yandan bir foton olarak sizin gözünüzde işler başkadır: Siz, bir anlığına yıldızda var oldunuz ve aynı an içerisinde bizim gözlerimizin içine ulaştınız. Hiçbir zaman geçmedi. Doğumunuz ve ölümünüz aynı anda oldu.