İktidarın, İsrail’in Filistinlilerin işgalini, zulümlerini adını anmadan “şov”dan öteye geçmeyen verdiği tepkiler havada kalıyor! Zira, İsrail ile siyasî, ekonomik, ticarî bağlantılar tam gaz! Son 10 yılda Türkiye-İsrail inişli çıkışlı diplomatik ilişkilerine rağmen ticarî ve ekonomik sahalarda büyük mesafeler alınması ne anlama geliyor? 

“Mavi Marmara saldırısının ardından siyasî ilişkilerin asgarî seviyeye indirildiği 2011 yılında, bir önceki yıla göre Türkiye’nin İsrail’den ithalatı % 51’lik artışla 2 milyar dolar olarak gerçekleşmiş.” (Sarıaslan, “Türkiye-İsrail İlişkilerinde …”, s. 1082) 

2014 yılında İsrail’in Gazze’ye yaklaşık 80 gün süren “Koruyucu Hat Operasyonu”na ve Türkiye’nin sert eleştirilerine rağmen ticarî ilişkiler en yüksek seviyesine ulaşmış.

2016 yılındaki anlaşma sonrası 2017’de dış ticaret hacminde önemli bir artış beklense de asıl büyük artış 2018’de gerçekleşmiş. ABD’nin elçiliğini Kudüs’e taşıdığı ve “Yahudi Ulus Devlet Yasası”nın İsrail Parlamentosu’nda kabul edildiği 2018 yılında, Türkiye ve İsrail arasındaki siyasî gerilim artsa da dış ticaret hacmi 6 milyar dolara yaklaşmıştır. 

İsrailli şirketlerin birçoğu Türk şirketlerle ortak teşebbüslerde bulunarak İsrail kimliklerini gizlemeyi tercih etmekte ve böylelikle bazı Arap ülkeleriyle iş ilişkilerini daha kolay tesis edebilmektedirler. 

İki taraf arasındaki ticaret potansiyeli ve ekonomik bağımlılık düzeyi artmaya devam etmektedir. İsrailli şirketlerin birçoğu Türk şirketlerle ortak teşebbüslerde bulunarak İsrail kimliklerini gizlemeyi tercih etmekte ve böylelikle bazı Arap ülkeleriyle iş ilişkilerini daha kolay tesis edebilmektedirler. Türk şirketler ise İsrail ile ABD arasındaki anlaşma sebebiyle İsrailli ortakları üzerinden ABD pazarına geçiş yapabilmektedirler. (Sarıaslan, s. 1088./(https://insamer.com) 

Ve işin en tuhafı, bu ortamda, bu alış verişi ve taşımacılığını iktidar sahiplerinin oğullarının “gemicik”leriyle yapmasıdır. “One minute, one minute, doğru mu bunlar?” dediğinizi duyar gibiyim! Efendim!..