“Helâlleşme” kapsamında atılacak adımların ilki olarak, baştan beri başta başörtüsü yasağı olmak üzere dini değerleri ve mukaddesleri siyasette istismarının elinden alınması iktidar partisini o denli zora sokmuş ki “atılan pas”la “yediği golü” iptal etmenin peşine düşmüş. 

“Birkaç ‘tane’ başörtülüyü, ‘vitrin malzemesi’ni nerden buluyorsa bulup yakasına rozet takıyor” tepkisi veren Cumhurbaşkanı ile iktidar partisi sözcülerinin hukuk ve anayasa tekniğine aykırı “anayasa değişikliği” tuhaf teklifinin kamuoyunda pek mâkes bulmaması üzerine bocalayan siyasi iktidar yeni garabetlerle tartışmayı sürdürüyor. 

En son “kabuk bağlamış’ eğitim ve kamudaki başörtüsü özgürlüğü”nü savunanların “yüzlerinde sahte maske olduğu” isnadıyla Cumhurbaşkanı’nın yeniden  “üniversitelerdeki ikna odaları”nı ve “yavrularımızın başörtülerinin başlarından çekilmesi”ni gündeme getirip “sıkıyorsa gel bu işi referanduma götürelim” çıkışı bunun tezâhürü.

“REFERANDUM” ÇIKIŞIYLA YİNE İSTİSMAR…

Buna karşı anamuhalefet liderinin, konuyu propaganda aracı olarak hiç kullanmadığını, en başta “başörtüsü yasağı”nı kaldırma kararına zihninde karar verdiğini, İBB adayı olarak Okmeydanı’ndaki mitingde “başörtüsü yasağını da kaldıracağım” dediğini ve başörtülü milletvekillerinin Meclis’e alınmasına karşı çıkmayıp “Meclis içtüzüğünün değişmesi lazımdı, değiştirdiler, o kadar” diye hatırlatması dikkat çekici. 

Zira “Başörtüsü yasağını üniversitelerde kaldıran bu kardeşinizdir. O dönem YÖK Başkanı olan Yusuf Ziya Özcan hayattadır, ben de yeni genel başkan olmuştum. Üniversitelere başörtülü kız öğrenciler alınmıyor, bunlar da hükümetti, sesleri bile çıkmıyordu. Özcan’a ‘Niye bu kız öğrencileri almıyorsunuz’ dedim, ‘siz karşısınız’ dedi; ‘hayır biz karşı değiliz’ dedim. ‘O zaman ben yarın sabah alıyorum’ dedi ve alındı. Bunu Sayın Abdullah Gül de yakından bilir” açıklaması gerçeği ortaya koyuyor. 

Kısacası olup bitenler, yine Cumhurbaşkanı’nın ikrarıyla seçim sürecinde “bunlar gelecekler, yeniden başörtüsü yasağını getirecekler” saptırmalı propagandasına hazırlanan “tek kişilik hükûmet”in başörtüsü konusunu anayasa ve referandum bahanesiyle siyasette sürekli suiistimal maksadını su yüzüne çıkarıyor. 

Bunlar muhalefetin “başörtüsü özgürlüğünü kanunla teminat altına alma” hamlesinin ne kadar yerinde olduğunu ortaya çıkarıyor. Onca tepki ve tehevvür, siyasi iktidarın “istismar malzemesi”nin elinden alınmasından kaynaklanıyor. Seçimle başörtüsü referandumunu aynı günde yapma komploları bundan.  

SAHİP ÇIKILMASINDAN RAHATSIZ!

Ve aslında dinî bir vecibe olarak da temel bir insan hakkı olması hasebiyle yasal düzenlemeye ve hele referanduma sunmaya gerek olmayan başörtüsü özgürlüğüne siyaseten de sahip çıkılmasından gocunulması, siyasetin müzmin hastalığını bir defa daha deşifre ediyor. 

Bediüzzaman’ın beyânıyla “dini inhisar (tekeline alan) siyasetçilik tarafgirliği tahriki”yle “umumun mâl-ı mukaddesi (ortak mukaddes değeri)” olan dini siyasetine has gösteren, başkalarının dini değerlere sahip çıkmasından rahatsız olan, siyasî muhaliflerini “din karşıtı”ymış, bütünüyle “İslâmiyetten hâriçmiş gibi” gösterip “dinsizlik” ithamına varan vicdansızlığı ve insafsızlığı ifşa ediyor.

“İstibdadın kendini ibka (sürdürmek) için” gerçekte “dine zarar maksatları olmayıp milletin selâmetini temin etmek olan ve hürriyeti isteyen milliyetperver ve vatanperverleri” “dinsiz” gösteren sakim siyasi zihniyetiyle…