Antalya’da düzenlenen “100. Yıl G3 Girişimcilik Zirvesi”nde konuşan TÜSİAD Başkanı Turan, ekonomide yapılması icap edenleri sıralarken düğüm noktası olarak eğitime işaret etmiş.

Turan, dünyanın ve zamanın ruhunu doğru okuyan, dünyaya entegre olan, yerel potansiyeli iyi değerlendiren, verimli ve sürdürülebilir ilkelere bağlı yüksek katma değerli bir ekonomiye ulaşmanın kendilerinin en önemli gücü olacağını belirtip şöyle konuşmuş: “Umuyorum enflasyonla mücadele sürecimizde tüm paydaşlar olarak sabırla arzu ettiğimiz sonuca ulaşırız. Ülkemizde ekonominin gelişebilmesi için güçlü bir yatırım ortamına da ihtiyacımız var. Güçlü derken öngörülebilir ve güven veren bir yatırım ortamını kastediyorum. Öngörülebilir ve kurallı bir ekonomiye sahip olduğumuz dönemlerde önemli sanayi yatırım hamleleri gerçekleştirebildik.” (AA, 1 Kasım 2023)

Ekonomik ilerlemeden, girişimcilikten ve dijitalleşmeden bahsedildiğinde eğitim konusunun dikkate alınması gerektiğine işaret eden Turan, eğitim müfredatının çağın gerektirdiği beceri ve yetkinlikleri kazandıracak şekilde yeniden düzenlenmesinin şart olduğunu da hatırlatmış.

Turan, “Gençler başta olmak üzere tüm bireylere kendilerini geliştirmek ve hayallerini gerçekleştirmek için cesaret veren kendi topraklarında mutlu oldukları fikirlerini hayata geçirdikleri bir ülke ortamını sunabilmeliyiz” ifadelerini de kullanmış.

TÜSİAD Başkanı Orhan Turan’ın dikkat çektiği bir nokta da “Nitelikli insanların kaybedilmemesi gerektiği” olmuş. Evet, Türkiye binbir zorlukla emek vererek yetiştirdiği gençlerini niçin ürküttüğünü, kaybettiğini ya da ‘göç’e zorladığını düşünmek mecburiyetinde değil mi? Avrupa ve dünyanın değişik ülkeleri ‘kalifiye eleman’ ararken, Türkiye yetiştirdiği insanları ürkütmekten niçin zevk alır? Eğitim bakımından önde olan bazı ‘özel liseler’in mezunlarının neredeyse tamamın yüksek öğretim için ‘yabancı ülkeler’i tercih etmesi Milli Eğitim Bakanlığı başta olmak üzere Türkiye’yi idare edenleri düşündürmüyor mu?

“Yeni yüzyılın gerektirdiği bilişsel, sosyal ve dijital becerilere sahip, eleştirel, disiplinler arasında düşünebilen, teknik yetkinlikleri kuvvetli, girişimci ve yabancı dile hâkim, farklılıklara ve doğaya duyarlı bireyler yetiştirmeye odaklanma” teklifi yabana atılabilir mi?

Turan, konuşmasında şunu da ifade etmiş: “Herkesin birbirinden öğreneceği ve öğreteceği şeyler var. Şirketlerin, girişimlerin başarısı ve sürdürülebilmesi için kuşaklar arası da düşünebilmek, ihtiyaçları, fırsatları anlayabilmek ve bunları iş fikrine dönüştürmek son derece önemli.”

Bütün bu tespitler sonrası idareciler, “Kimse bize akıl vermesin. Biz en iyisini biliriz. Eğitimde de en iyi durumdayız” demeyi sürdürürler mi? Türkiye’yi idare edenlerin kimseden öğreneceği bir şey yok mu?