Şanlıurfa Gezi Notları - 1: Taşıyla, toprağıyla mübarek şehir: Şanlıurfa
***
Şanlıurfa Gezi Notları - 2
HABER- FOTO: KÜBRA ÜNÜVAR
[email protected]
“Bütün Urfa halkına, çoluk ve çocuğuna ve mezarda yatanlarına her sabah duâ ediyorum. Ve bütün Urfalılara selâm ediyorum. Urfa taşıyla toprağıyla mübarektir. Ben çok hastayım. Onlar da bana duâ etsinler” diye duâ eden Üstad Bediüzzaman Hazretleri için bu mübarek şehir oldukça önemli bir yere sahiptir. Rotamızı bu sefer, Risale-i Nur’da 2. Lem’a’ya konu olan Hz. Eyyüb’ün sabır makamına, meşhur Urfa sokaklarına ve Üstad Hazretleri’nin vefat ettiği İpek Palas Otel’e çeviriyoruz.
İpek Palas Oteli: 27 Numara
Bediüzzaman Hazretleri’nin çileli hayatı Şanlıurfa’da son bulmuştu. 21 Mart 1960 sabahında Urfa’ya gelen Üstad Hazretleri gayet hasta bir şekildeydi. Takvim 23 Mart’ı gösterdiğinde Üstad Hazretleri İpek Palas Oteli 27 Numaralı odada kıyamete kadar sürecek bir hizmeti arkasında bırakarak hayata gözlerini yumdu. Biz de Üstadımızın vefat ettiği odayı ziyaret etmek için görevlilerden izin alarak merdivenleri çıkmaya başladık. Otel o zamandan bu yana pek çok restorasyon işlemi görerek gayet lüks bir hal almış. Odanın kapısına geldiğimizde bu odaya hiç dokunulmadığını fark ediyoruz. Kapıyı açtığımızda, küçücük bir oda ve Üstadın eşyalarıyla karşılaşıyoruz. Duâ ederek odadan çıkarak, görevlilere bu odayı korudukları için ve ziyarete izin verdikleri için teşekkür ederek, arkamızda bir tarih daha bırakarak oradan ayrılıyoruz.
Şanlıurfa’ya gelindiğinde buraya muhakkak uğranmasını şiddetle tavsiye ediyoruz.
Urfa Sokakları ve çarşıları
Günümüzde artık o eski evler, konak olarak kullanılmıyor, konukevi olarak misafirlerini ağırlıyor. Ama sokaklarda hâlâ kadife giysili kadınlar, mor kefiyeli amcalar, güvercinler ve çocuk kahkahaları ile hayat devam ediyor. Bu sokakların arasında hayata tutunmaya çalışan eski ustalara da rastlıyoruz. Yıllardan beri bu sokaklarda ne ekmeğin, yufkanın, isotun kokusu da tadı da değişmemiş. Haşimiye Meydanı’ndan ilerlerken, bakır eşya ve isot satıcılarının, ocakbaşlarının arasından küçücük kemerli bir kapıyla ulaşılır tarihî Urfa Çarşıları’na. Gelenekselle modernin birleştiği bir ahir zaman mekânıdır Urfa Çarşıları. Çarşı isotçular, kumaşçılar, bakırcılar, kuyumcular, marangozlar, ayakkabıcılar, kilimciler, keçeciler, halıcılarla doludur. Çarşının içinde bulunan esnafın ve yemek yediğimiz ocakbaşlarında olan insanların samimiyeti en çok görmeye değer şey gibi geliyor insana. Urfalı olmadığımızı anladığı için bize hediye Cevşen vermeye çalışan kocaman kalpli, minik bir çocukla olan muhabbetimizde hafızamızda bir anı olarak kalıyor.
-DEVAM EDECEK-