“Risale-i Nurlar’a ekmek sudan ziyade ihtiyaç var”.
Risale-i Nur Külliyatı’ndan
Risale-i Nurlar’ı tanıyan kimseler, aldıkları manevî nimetleri bir an evvel herkese tattırmak isterler. Geçmiş yıllarda geçirdikleri zamanları boşa geçmiş sayarak, telâfi etmek için her türlü gayreti gösterip, her türlü fedakârlığı yaparlar.
Risale-i Nurlar’ı okutmak, okumak için, hapisler, sürgünler, zehirlenmeler, çok büyük maddî imkânlar harcayanlar olmuştur. Bizler 1970’li yılların başlarında Risale-i Nurlar’ı tanıdık. O yıllardan 1985 yılına kadar Risale-i Nurlar’ın tam yayın serbestliği yoktu. 1980 ihtilâlini, üniversite yıllarını yaşadık. Fazla olan kitaplarımızı vermemek için bitişiğimizde bulunan inşaatın kumlarında sakladık. 12 Eylül rejiminin mahkemelerinde Risale-i Nurlar’ı okuyan bazı kimselere 7-8 yıl ceza verildiğini hatırlıyorum. Yanılmıyorsam, 1984 yılından itibaren, istisnalar hariç, yasak ifadesi ortadan kalktı. Tahdis-i nimet olarak söylüyorum; 1982-2004 yılları arasında (Medrese-i Yusufiye hizmetlerine başlamadan) birinci 20 yıllık neşriyat hizmetlerimizde cemaatimiz ve bir kısım müşterilerimizin destekleri ve satış yolu ile binlerce Risale-i Nur Külliyatı’nı ihtiyacı olanlara ulaştırdık. Rabbimize binlerce şükür.
Medrese-i Yusufiye neşriyat hizmetlerimiz 2004 yılından itibaren başladı.
2004 yılından itibaren, 15 Temmuz 2016 yılına kadar, Medrese-i Yusufiyelere istek üzerine iftihar edebileceğimiz sayılarda Risale-i Nur Külliyatı’nı MEDRESE-İ YUSUFİYE EKİBİ olarak cemaatimiz ve hizmetlerimize dost olan kimselerin desteği ile ulaştırdık. (Meselâ, İzmir F1 Cezaevi’ne bir seferde 50 takım Külliyat gönderdik.)
15 Temmuz fitne hareketine kadar toplu bir yasakla karşılaşmadık.
Bu fitne hareketi ile birlikte hizmetlerimiz çok büyük darbe yedi. Kanaatimce, 15 Temmuz fitne hareketinin yapılma sebeplerinden biri; Yeni Asya cemaatinin cezaevlerindeki neşriyat hizmetlerini engellemekti. Hizmetlerimize çok büyük oranda darbe vuruldu.
15 Temmuzdan kısa bir süre sonra, Külliyat ve yayın talepleri gelmeye başladı. Gelen talepler güneşte kalan kimsenin su isteyişi gibi ısrarlı ve âcildi. Hatta aile fertleri farklı cezaevlerindeki eşleri içinde çekinerek utanarak Külliyat istiyorlardı. Maddî imkânlarının olmayışı, tahliye olunca ödeme, okuduktan sonra iade etme, başka cezaevine giderse koğuştaki arkadaşlarına bırakma, kütüphaneye bırakma şartları ile Külliyat taleplerinde bulunuyorlardı. Kitapları hediye ettiğimizi istedikleri gibi tasarruf edebileceklerini yazarak onların bize daha çok duâ etmelerini sağlamış oluyorduk.
Bir süre sonra tahliyeler serbest kalmalar başladı. Ancak 2-3 yıl cezaevinde kalan insanların büyük çoğunluğunun maddî imkânları zayıflamış, hatta bitmiş oluyor. Bu durumda olan birçok insan da bizden Risale-i Nur Külliyatı istiyor. Genelde bu istekler whatshapp ve telefonla yapılıyor. Bu istekleri karşılamaya devam ederken, maddî imkânı müsait bir destekçimiz “Risale-i Nur Külliyatı isteyen herkese verin, ben arkanızdayım” dedi. Biz o konuşmadan sonra, bilhassa son dönemde mağdur olan ve okumak isteyen herkese Külliyat hediye ettik ve ediyoruz. Bir süre sonra talepler iyice arttı, artmaya devam ediyor. Aşağıya bu talep örneklerinden birkaç tanesini koyarak bu haftaki yazımızı sonlandırıyoruz.
***
Bugün Risaleler geldi. Çok beğendik. Bugüne kadar idareden yardım isteyip her seferinde reddedilmiştim. Siz bir kerede araştırmadan yolladınız. Böyle yardım eline öyle ihtiyacımız varmış ki, Allah razı olsun. Kolay gelsin.
***
Merhaba, biz de KHK’lı ailesiyiz, yasaklı yayınevi diye bütün Risalelerimizi atmak zorunda kaldık. Bize de bir Külliyat hediye eder misiniz, eşim 8.5 ay yattı içeride. Öğretmendi, şimdi hırdavat deposunda işçilik yapıyor asgarî ücretli...
***
Yaşadığımız süreçte evlerimizdeki bütün kitaplarımızı, Risalelerimizi, maalesef elden çıkarmak zorunda kaldık, bize Külliyat yollar mısınız, Allah razı olsun...