Bazı sorunları, sıkıntıları ve problemleri çözmek için ölçülü hareket etmek gerekmektedir. Ölçü kaybedildiği takdirde derman edilmek istenirken yeni sorunlara kapı açılabilir. Çözülmek istenen asıl mesele unutulup farklı konulara geçiş yapılır. Sorun giderilmek istenirken mevcut sorun çözülemediği gibi yeni sorunlarda eklenir.
Biraz daha somutlaştıracak olursak; meselâ bir kardeşimizin bizimle paylaştığı bir sorunu varsa öncelikle bu durum iki kişi arasında gizli kalmalıdır. Paylaşılan sorunun çözümü için arka arkaya nasihatler sıralamaktansa sorunu beraberce çözme anlayışı ile yaklaşılmalıdır. Sadece nasihat yoluyla sorun giderilmeye çalışılırsa çözüm kaynağı kendi şahsımız gibi görünür. Belki çözüme de ulaşılamaz. Fakat, sorun yaşayan kardeşimizle birlikte istişare ederek meseleleri halletmeye çalışırsak çözüm kaynağı meşveret görünür. Dermanı, çareyi meşverette bilir. Münâzarât eserinde yer alan bir soru ve cevabı meselemizi izah etmektedir: “Sual: Derman, dermandır; neden zehir olsun?
Cevap: Bir derdin dermanı başka bir derde zehir olabilir. Bir derman hadden geçse, dert getirir.”
Sorunların doğru teşhisi doğru dermanların oluşturulmasını sağlayacaktır. Doğru kişiye doğru dermanları ulaştırmakla vazifeliyiz.
Derman edelim derken yeni dertler açmaktan korunmak duâsıyla...