Bununla birlikte Risale-i Nur’un da hususan has talebelerinden bir isteği vardır. O istek ise Kur’ân hizmetinin safiyetine, hâlisiyetine, ihlâsına uygun hareket etmektir. 

Risale-i Nur’u şahsî menfaatlerine, şahsî beklentilerine, şahsî hedeflerine bir alet yapmamaktır. Risale-i Nur talebeliği, hukuku gözetmek ve o hukuka uygun hareket etmektir. Bu hassas nokta unutulur veya dikkate alınmaz ise Risale-i Nur’un kudsî mânâları bize kapanmaya başlar. Çokça okunuyor olsa bile dilden kalbe iniş yolları tıkanır veya tamamen kapanır. 

Şamlı Hafız Tevfik Ağabeyin kendi şefkat tokadında bahsettiği hususlar bizim için de geçerli bir ders niteliğindedir. Kur'ân-ı Hakîm’in ruh-u hizmetine zıt olan bir vaziyetin kendisi hakkında ortaya çıkarmış olduğu şefkat tokadı ve neticesini bizlere bir ibret olarak aktarmaktadır.  

Yazımızı fazla uzatmamak için neticesinden bahsedeceğiz. “Sekiz senedir ben Üstadımın hem muhatabı, hem müsevvidi, hem mübeyyizi olduğum halde, sekiz ay kadar Nurlardan istifade edemedim. Bu hale hayret ettik. Ben de ve Üstadım da, "Bu neden böyle oluyor?" diye esbab arıyorduk. Şimdi kat'î kanaatimiz geldi ki, o hakâik-i Kur'âniye Nur’dur, ziyadır. Tasannu, temelluk, tezellül zulmetleriyle birleşemiyor. Onun için, bu Nurların hakikatlerinin meâli benden uzaklaşıyor tarzında bulunarak bana yabanî görünüyor, yabanî kalıyordu. Cenâb-ı Haktan niyaz ediyorum ki, bundan sonra Cenâb-ı Hak bana o hizmete lâyık ihlâs ihsan etsin, ehl-i dünyaya tasannu ve riyâdan kurtarsın. Başta Üstadım olarak kardeşlerimden dua rica ediyorum.”1 

Evet, Risale-i Nur ile ciddi manada meşguliyetimize rağmen bir şeyler yolunda gitmiyor, istediğimiz imtizacı tam sağlayamıyor ve kendimizi hakikatlerin içerisine olması gerektiği gibi bırakamıyorsak bazı şeyleri gözden geçirmek zamanı gelmiş olabilir. Bizi hakikatlere karşı yabani kılan vaziyetin doğru teşhisi ve doğru tedavisi için önce nefsî ve vicdanî kontrolümüzü yapalım. Bununla birlikte şahs-ı manevînin duasına ihtiyacımız olduğunu da unutmayalım.

Dipnot:

1- Onunca Lem’a