Chicago’daki dördüncü günüm

Güzel bir Cumartesi günü, sıcaklar bastırsa da biraz temiz hava arayışı için Michigan gölünün sahiline doğru yol aldım.

Vardığımda yalnız olmadığımı anladım. Aileler çocuklarıyla bir araya gelmiş, rüzgârın ve açık alanın tadını çıkarıyorlardı. Olay yerini izlerken telefonuma iş arkadaşımın mesajı geldi. Tabiatla ilgili her şeye olan derin ilgimi bilen bir meslektaşım benimle olağanüstü bir hikâye paylaştı. Mükemmel bir an gibiydi. Sessiz ama canlı, sıcak ama ferahlatıcı bir güven sunuyordu.

2009 yılında ünlü İtalyan serbestçi Enzo Maiorca kızı Rossana ile Syracuse açıklarında dalış yaparken olağanüstü bir şey oldu. Maviye doğru inerken sırtında nazik bir dokunuş hissetti. Dönerken bir yunus buldu. Oynamak için değil, görünüşe göre yardım istemek için. Yunus onu başka bir yunusun terk edilmiş bir balık ağına hapsolduğu yere götürdü.

Enzo hızlıca bir bıçak için kızına seslendi ve birlikte sıkıntılı hayvanı kurtarmak için ağı kestiler. Dakikalar sonra yüzeyde kurtarılan hamile yunus açık denizde doğum yaptı. Erkek yunus sevinçle onları çevreledi, ardından Enzo’ya yaklaştı ve anne ve yeni doğan yavru ile yüzmeden önce burnuyla nazikçe yanağına dokundu.

Olayı yansıtan Enzo şöyle dedi: “İnsanlar doğal dünyaya saygı duymayı ve iletişim kurmayı öğrenene kadar, bu gezegendeki yerlerini asla tam olarak anlayamayacaklar. “

Kur’ân, böyle anların manevî boyutunu ele alır: “O’nun şanını yüceltmeyen hiçbir şey yoktur, fakat siz onların övgüsünü anlamazsınız.”  1

Kur’ân-ı Kerîm’in dünya görüşünde yaratılış sessiz değildir. Kuş, ağaç, nehir ya da yunus her canlı, Yaratıcısını durmadan zikretmekle meşguldür. Sık sık sessizlik olarak aldığımız şey aslında sürekli bir zikir korosudur, kendimizin ötesindeki dillerde Allah’ı yüceltiyoruz. Bu gizli övgüyü dinlemeyi büyük sufi ustaları öğrettiler. 

İbni Arabî, Allah’ın birliğinden (vahdet el-vücud) söz etmiştir, bütün canlıları İlâhî isimlerin aynası olarak görerek. Bu hikâyede, yunusun yalvarışı el-Rahman’ı  (Rahman’ı) somutlaştırıyor. Bizi İlâhî şefkatin temsilcileri olarak hareket etmeye davet ediyor.

Allah dostlarından biri, misal olarak anlatmış: Ağ dünyanın gafleti, dalgıç arayıcı, yunusu özgür bırakmak ruhun dolaşıklıktan kurtuluşudur. Mevlâna, “Sen okyanusta bir damla değilsin,” der, “sen bir damladaki okyanussun” ve böylece her iyilik tüm varlık denizinde dalgalanır.

Said Nursî ise her bir varlığı Allah’ın birliğini tebliğ ve tesbih eden bir ayet olarak görür bu kitab-ı kainatta. Yunusun yaklaşımı, insanlığa dünyanın (khilâfa) hizmetçileri olarak güvenini hatırlatan bir işarettir.

Bu ışıkta, Enzo’nun karşılaşması sadece bir hayvan kurtarma değil, Kur’ân’ın tarif ettiği gerçekliğe kısa bir giriş anıdır. Anlam, amaç ve övgü ile canlı bir dünya. Gönül kulağıyla dinlemek isteyenler için deniz asla susmaz ve yaratılış daima bizi ebedî şarkısına katılmaya çağırır.

Ey Allah’ım!

Yaratılışının gizli övgüsünü duymak için kalplerimizi aç!

Bize her mahlukata rahmetinin bir göstergesi olarak gören gözler ver, ve bize emanet ettiğin her şeye özenle hareket eden eller ve gönüller ver!

Bizi yeryüzündeki canlılara yoldaş eyle ki, onlarla dost olurken Sana kullukla yaklaşalım. Amin!

Dipnot:

1-İsra Suresi: 44.