Bir Hadiste Cenab-ı Hak zalimlere zulümden vazgeçmeleri için mühlet vereceği, geri adım atmadıkları takdirde onları şiddetlice yakalayacağı, O’nun yakalayışından onların asla kurtulamayacakları ifade edilir. (Buhari, Tefsiri Sûre: 11, Müslim, Birr: 61.)

Küresel güçlerin Suriye ve Irak’ta, Çin’in Doğu Türkistan’da, İsrail’in Filiistin’de, Hindistan’ın Keşmir’de Müslümanlara yaptığı akıl almaz zulümler haddi aştı. İslâm ülkelerinde idarecilerin halklarına reva gördükleri zulümler de sınırı geçti. Türkiye de benzer durumdadır.

İnsanların çoğu inançsızlık, sefahat ve dalâlette sınırı aşınca ve zalimler zulme devam edince mazlumların feryadı arşa yükselir, Cenab-ı Allah’ın gazabı devreye girer. O gazap Ad kavminde olduğu gibi şiddetli bir rüzgâr, bazen Lut kavminde olduğu gibi gökten taş yağmuru, Nemrut kavminde olduğu gibi dehşetli bir sinek taifesi, bazen bir deprem, bazen bir yangın, günümüzde olduğu gibi gözle görülmeyen bir virüs şeklinde tecelli eder.

Bir âyette “Rabbinin ordularını ancak o bilir” (Müdessir Sûresi: 31) buyrulur. Nitekim malûm virüs ordusu, zulmün merkezi olan Çin’e önce hücum etti, sonra haddi aşan diğer topluluklara yöneldi.

Bu musîbet, neden zalimlere münhasır kalmayıp dünyaya yayılarak umumî bir şekle girmiştir?

Üstad Bediüzzaman, bir yerde vuku bulan zelzelenin umumî şekle girmesinin sebebini anlatırken, umumî musîbetin ekseriyetin hatasına terettüp etmesinden, insanların çoğunun o yerde yapılan hata ve zulümlere ya fiilen, ya iltizamen (sessiz kalarak), ya da iltihaken (onu savunarak) destek vermesi olarak ifade eder. (Sözler, s. 67)

Masum insanlar, Suriye’de, Irak’ta, Filistin’de, Arakan’da, Doğu Türkistan’da zulüm ve katliâma maruz kalırken, başta İslâm ülkeleri olmak üzere dünya devletleri ve halkları zulümleri ya fiilen, ya iltizamen veya iltihaken desteklemiş, en azından sessiz kalarak görmezden gelmişlerdir. Sonra malûm musîbet ortaya çıkmıştır.

Dünyada hükümetler bu felâkete karşı daha önce görülmemiş şekilde tedbir üstünde tedbir almaya yönelmiş durumdadırlar. Hayatları tehlikeye girdiğini gören insanlar virüse kapılmamak için en etkili korunma yollarına müracaat etmektedirler.

Elbette tıp uzmanlarının teklif ettikleri en etkili sağlık tedbirleri almak lâzımdır. Ama bu tek aşına yeterli değildir. Toplumları kasıp kavuran inançsızlık ve ahlâksızlığa bir sınır getirilmesi, zalimlerin zulümden vazgeçirilmesi gerekmektedir. Dünya kamuoyu bu iş için demokratik yollarla harekete geçmesi lâzımdır.

Aksi halde bugün korona virüsüne çare bulunsa da, ilerde İlâhî gazap başka bir musîbetle tekrar devreye girebilir