Benzer diğer bir söz: “Yanlış hesap Bağdat’tan döner” diye. Bu sözler, sonucu düşünmeden, neticesinin nereye varacağını hesaplamadan yapılan hatalı işler için kullanılır. Akıl ve feraset sahibi insanlar, bir işi yapmadan, o işin yol açacağı muhtemel sonuçları etraflıca düşünür, o mevzuda bilgi sahibi kişilerle istişare eder, sonra o işe teşebbüs ederler.

Ancak günümüzde bir kısım insanlar, yaptığı işin sonunu düşünmezler. Ellerine fırsat, makam ve  güç geçtiği zaman, akıl almaz işler yapar, nice zulümlere, haksız, hukuksuz işlere imza atarlar. Bir gün devran dönüp yaptıkları işlerin hesabının kendilerinden sorulabileceğini akıllarına getirmezler. Ellerindekini kaybedince hatalarını anlar, çok pişman olurlar, ama son pişmanlık fayda vermez ve yaptıklarının hesabını çetin bir şekilde vermek durumunda kalırlar.

28 ŞUBAT SÜRECİNDE LAİKLİK KİMLİĞİ İLE HAKSIZLIK YAPILDI

Yanlış işlerin daha sonra cezalandırıldığına dair en çarpıcı örnek, 28 Şubat Postmodern darbesidir. O sürecin kudretli aktörleri, ellerindeki güç ve makamın hep böyle devam edeceğini sandılar. Ülkeyi maddî- manevî felâkete sürüklediler. O süreçte “irtica” bahanesi ile dindar kesime kan kusturdular, kendilerine destek vermeyen basına, yazarlara, iş adamlarına, dinî kurumlara akıl almaz baskı ve zulümler uyguladılar. “Bu süreç bin yıl sürecek” dediler. Ama devran döndü. 15 sene sonra tam olmasa da, hukuk önünde hesap vermek zorunda kaldılar. Bu işin Ahiret boyutu da vardır. Çünkü bu dünyada insanların adâleti, tam tecelli etmeyebilir. Mahkeme-i Kübra”da hesap çok dakik olacaktır. Orada “Kim zerre kadar hayırlı amel işlemişse mükâfatını,  zerre miktar kötülük yapmışsa cezasını görecek tir.” (Zilzal Sûresi, a. 6, 7) Tarih âdeta tekerrür etmektedir. Yakın bir zaman önce yaşanan olaylardan hiç ibret ve ders alınmadığı ve aynı hatalara düşüldüğü görülmektedir. 

GÜNÜMÜZDE HAKSIZLIKLAR DİNDARLIK KİMLİĞİYLE YAPILIYOR

Günümüz Türkiye’sinde haksızlıklar dindarlık kimliği ile yapılmaktadır. Dindar kimlikli idareciler tarafından akla ziyan hukuksuzluklar, adâletsizlikler, zulümler açık veya gizli olarak irtikap ediliyor. “Suçun şahsîliği” ilkesi çiğnenerek yaş - kuru demeden, “paralel yapı ile mücadele” adı altında insanların hayatı karartılıyor, yakınları cezalandırılıyor, hoşlarına gitmeyen karar alan yargı mensupları tutuklanıyor. Gizli–açık rüşvet alıp veriliyor. Tüyü bitmedik yetimlerin hakkı olan devlet malı fütursuzca israf ediliyor. Devlet imkânlarıyla yandaşlar zengin ediliyor. Bunları yapanlar, “Biz yaptık oldu” havasındalar. Bu işlerin ilerde yol açacağı sonuçları ve akıbetleri düşünmeden yaptıkları görülüyor. 

Devran mutlaka dönecektir. O zamanki pişmanlıklar fayda vermeyeceği açıktır. Yapılan yanlışların hesabı muhtemelen dünyada, burada olmazsa Ahirette mutlaka sorulacaktır. Dünyada delilleri karartarak insan adaletinden yakayı kurtarmak mümkün olsa da, İlâhî adaletten kurtulmak asla mümkün olmaz.

MUHALİF KESİM DİNDEN SOĞUTULUYOR

İşin vahim tarafı, bu işleri yapanların İslâmî kimlikli olmalarıdır. Bu kimlik sebebiyle bilerek veya bilmeyerek dine, din düşmanlarından daha çok zarar vermektedirler. Ne yazık ki, araştırıcı olmadığı için, İslâmı takliden kabul eden % 50 gibi muhalif bir kesimin bu yüzden dinden, imandan soğumasına sebep olunmaktadır. Bu ağır bir vebaldir. Yanlış işleri yapanlara destek veren dindarların çoğu, ne yazık ki, işin vahametinin farkında değil. Allah ıslâh etsin..