Şuna yüzde yüz eminim ki, resmî tarih yazarlarının da çoğu bu acı gerçeği biliyor. Ve, bile bile tarih bilgilerini çarpıtarak resmî görüş istikametinde aktarmaya çalışıyor.

Bu durum karşısında, yakın tarihi yeniden yazmaya ve bunu yeni nesillere dosdoğru bir şekilde aktarmak lazım geliyor. Bu yazı çerçevesinde, bunun bazı örneklerini vermeye çalışalım.

*

En başta, Ahrar-ı Osmaniye denilen Jön Türklerin asıl maksadının ne olduğuna dair hususların vüzuha kavuşturulması lâzım.

Ayrıca, Jön Türkleri takip edegelen İttihat ve Terakki Cemiyetinin zamanla nasıl bir yapıya büründüğü, on yıl müddetle ülkeyi yöneten bu cemiyete mensup şahıs ve kadroların iç ve dış politikada takip ettiği usûl ve esasların doğruluk ve yanlışlık derecelerinin hakkıyla bilinmesi gerekir.

Bir diğer nokta, İttihat–Terakki iktidarını müteakkip yaşanan sarsıntılı, çalkantılı yılların, İstiklâl harbi döneminin analizleri doğru ve sağlıklı şekilde yapılması lazım. Aksi halde, herkes iyi şeyleri kendine, fena şeyleri de başkasına mal etme cihetine gider.

*

1876–1909 yılları arasında padişahlık yapan Sultan II. Abdülhamid’in uyguladığı “hafif istibdat rejimi”nin hem gerçek sebeplerinin anlaşılması lazım, hem de bu meseledeki haklılık–haksızlık derecesinin bilinmesi gerekir. Böylelikle, zihinlerde yer etmiş olan “Kızıl Sultan” ile “Ulu Hakan” ikilemi ortadan kalkmış olur.

*

İstanbul düşmanın işgali altında iken, 19 Osmanlı subayının 1919 Mayısında Bandırma Vapuruyla Anadolu’ya (Samsun’a) gidiş gerekçesinin ne olduğu, onları kimin ne maksatla gönderdiği, bunda hem Sultan Vahdeddin’in, hem de İşgal Komiserliğinin ne gibi bir rolünün veya etkisinin bulunduğu hususu, artık 90 yıldır süren muğlak vaziyetten kurtarılarak vüzûha kavuşturulması gerekiyor.

*

Birinci ve ikinci Lozan Konferansı (1923) esnasında, Hahambaşı Haim Naum aracılığıyla “gizli oturumlar” yapıldığı, İsmet Paşa ile kapalı kapılar ardında hayatî konularda anlaşmaya varıldığı yönünde son derece ciddî iddialar var. Şimdiye kadar tekzip edilmeyen bu iddiaların mutlaka bir cevap bulması ve Lozan’ın gizli–açık bütün yönleriyle vüzuha kavuşturulması lâzım. Aksi halde, o tarihten kısa bir süre sonra (Mart 1924) devreye sokulan ve bin yıllık medeniyeti, kültürü, ahlâk ve mâneviyatı temelinden yıkmayı hedef alan devim hareketinin, aslında Lozan’da varılan “gizli anlaşmalar”a dayandığı yönündeki görüş ve düşünceler kuvvet kazanacak demektir.

*

Hükûmetin Lozan politikasını sert şekilde eleştiren Trabzon mebusu Ali Şükrü Beyi kim niçin katletti? Çankaya Muhafız Alayı Komutanı Topal Osman’ı bu cinayeti işlemeye, hemşehrisini öldürmeye kim azmettirdi? Tetikçi olduğu anlaşılan Topal Osman, niçin yaralı değil de öldürülerek ele geçirilmek istendi? Dahası, her ihtimale karşı kafasının gövdesinden kesilmesi emrini kim verdi? Bu muammalı olaylar zincirinin açıklığa kavuşturulması gerekiyor.

Dahası, Ankara’da aynı tarihlerde işlenen diğer siyasî cinayetlerin üzerindeki sis perdesinin de dağıtılması gerekiyor. Aksi halde, dünden bugüne işlenen faili meçhul, mahiyeti meçhûl cinayetlerden nemâlanan karanlık şer odakları istifade eder.

*

Bu meyanda nazara verilecek, üzerinde durulacak daha birçok madde var. Ama, akla kapı açma noktasında şimdilik bu kadarlıkla iktifa etmiş olalım.