Bir gösterdin kendini, yine kayboldun. Tam geldin derken, kaybettik seni. Ve şimdi yeniden bulmanın, yeniden seninle olmanın mutluluğunu yaşıyoruz yüreğimizde. Kim bilir nerelerden, hangi ellerden geldin bu güz bahçelerine, hasretinle yanan gönüllere? Kim bilir hangi gözleri tefekküre daldırdın ve o hakiki tefekkür yolculuğunda bize kadar ulaştın? Ey uzak diyarlardan müjdeleyici olarak gelen bahar çiçeği! Aşkı, sevgiyi, muhabbeti öğrendiğin Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm’dan neler getirdin bize? Anlat bahar çiçeği, nasipsizler dinlesin seni. Hani, Allah’ı (cc) inkâr edenler var ya, onların yüzüne vur hakikatleri.
Sen gittin ya, Efendim; ümmetin ne kadar çok değişti. “Kardeşlerim” dediklerin, ne kadar çok değişti. Görsen tanımazsın ve belki de yüzümüze dahi bakmazsın. Nerede kaldı Asr-ı Saadet yıllarındaki o bağlılık ve sadakat? Bir bahardan bir bahara anar olduk ve anlatır olduk seni. Tam unutmaya yüz tutmuşken yeni nesil seni, imdadımıza yetişti bahar çiçeği. Seni müjdeledi, seni hatırlattı ve hakikati bizlere gösterdi. Mevt olup yok olmanın ve varlığınla âleme ibret olmanın varlığını gösterdi. Kim bilebilirdi ki, günlük hayatımızda kullanabileceğimiz kupkuru odun parçasından narin, güzel ve hayat dolu küçücük bir çiçeğin çıkabileceğini? Kim bilebilirdi ki, dikenlerin içerisinden rengârenk ve güzel kokulu bir çiçeğin çıkabileceğini? Bütün bunları sen gösterdin bahar çiçeği. Rabbim istedi, sen gösterdin. Ve En Sevgili’nin müjdesini bizlere getirdin.
Şimdi bakıyoruz günümüze, En Sevgili’yi anmak ve onu anlamak için dolup taşan salonlar ve o salonları tıklım tıklım dolduran gençler… Geçtiğimiz günlerde üniversite salonlarında düzenlenen kutlu doğum programına katılan dünya Kur’ân okuma birincisi hocamızla muhabbet ederken bana şu manidar sözleri söyledi: “Kur’ân tilaveti yarışmasında bile bu kadar heyecanlanmamıştım. Ben ilk defa böyle bir programa yoğun ilgi gösteren genç arkadaşları gördüm. Rabbim bizlere bu günleri de gösterdi ya, ne kadar şükretsek azdır.”
Evet, hocamız gerçekten de ne güzel söylüyor değil mi? Bir zamanlar Kur’ân’dan soğutulmaya çalışılan bu millet, mukaddesatına ne güzel sahip çıkıyor. Hiç mümkün müydü, üniversite salonlarında böyle programlar düzenlemek? Hiç mümkün müydü, onun adının genç nesillerce haykırıldığını görmek? Ve asıl şu nokta: Hiç mümkün müydü üniversitede yüzlerce gencin bir ağızdan “Lailaheillallah” diye haykırdığını görmek? İşte Allah’ın (cc) inayeti ile bunların hepsini gördük. Bu yüzden ne kadar şükretsek azdır.
İşte bahar çiçeği, bir yıl ayrılık neler getirdi. Seninle gelen coşku ve seninle gelen mutluluk... Sensin kâinatın zeynebi. Zahirdeki değeri değil, hakikatteki değeri sensin. En büyük müjdeci, belki de sensin bu dönemde. İnsanlığa hakikati gösteren ibret tablosu sensin. Kâinata meydan okuduğunu zannedenlere acizliği, fakirliği ve muhtaçlığı gösteren sensin. Sen, Efendimiz’in (a.s.m.) müjdesini getiren bir nezirisin. İşte bu yüzden, bu sebepten dolayı hoşgeldin.
Bu son fasıldır, son kelâmdır dinle ey bahar çiçeği. Yüreğime, gönlüme ve insanlığa hoşgeldin kâinatın zeynebi…