RA’D SÛRESİ: Gök gürültüsü anlamındadır. Ra’d Sûresi, 43 âyet olup Mekke’de mi, Medine’de mi nâzil olduğu hakkında ihtilâf vardır. Sûrenin muhtevası göz önüne alınırsa Mekke’de nâzil olduğunu söyleyenlerin görüşü biraz daha ağırlık kazanır. Sûrenin on üçüncü âyetinde gök gürültüsü manasına gelen “er-Ra’d” kelimesi zikredildiği için sûreye bu ad verilmiştir. 15. âyeti secde âyetidir.

İBRÂHİM SÛRESİ: Adını Hz. İbrahimden alır. İbrahim Sûresi, 52 âyet olup 28 ve 29. âyetler Medine’de, diğerleri Mekke’de nâzil olmuştur. 35-41. âyetler Hz. İbrahim’in (as) duâsını ihtiva ettiği için sûreye bu ad verilmiştir.

HİCR SÛRESİ: Kayalık Arazi Hicr Sûresi, 99 âyet olup, 87′si Medine’de, diğerleri Mekke’de nâzil oluştur. Hicr, bir yer adıdır. 80-84. âyetlerde Hicr’den bahsedildiği için sûreye bu ad verilmiştir.

NAHL SÛRESİ: Arı (bal arısı) Nahl Sûresi 128 âyet olup, son üç âyeti Medine’de, diğerleri Mekke’de nâzil olmuştur. 68. âyette bal arısından söz edildiği için sûreye bu ad verilmiştir. 49. âyeti secde âyetidir.

İSRÂ SÛRESİ: Geceleyin yürütmek (Mi′rac yolculuğunu ifade eder) Mekke’de nâzil olmuştur. Ancak 26, 32, 33 ve 57. âyetlerle 73 ilâ 80. âyetlerin Medine’de nâzil olduğu rivayet edilmektedir. 111 âyettir. “İsrâ” kelimesi, geceleyin yürümek manasına gelir. Hz. Peygamber’in Mi’rac mu′cizesinin Mekke’den Kudüs’e kadar olan kısmı, bu sûrede anlatıldığından, sûre “İsrâ” adını almıştır.107. âyeti secde âyetidir.



SÛRELERİN İSİMLERİ VE MÂNÂLARI
OSMAN ZENGİN